Ang artikulong ito ay isang inspirasyon dahil ngayon at tinaguriang buwan ng wika, hayaan ninyo akong ipakilala pa ng husto ang aking sarili.
Salitang Tagalog ang aking gagamitin, buwan ng wika ay muli nating buhayin. Habang tayo'y nasagitna ng pandemyang suliranin, sa mga artikulo, atin itong muling bibihagin. Sapagkat ito'y nakasanayan at talaga namang iintindihin.
Ang bawat letra at titik ay hango mismo sa nakaraang nais kong buhayin. Upang sa takipsilim, ang liwanag ay muli ulit akitin.
Isa itong tula mula sa aking sarili, aking iisa-isahin ang mga alagang iniligtas na muntik nang patayin. Sana'y magustuhan niyo ang munting tulang gagawin, dahil aking ikakatuwa kung ito'y mabigyan niyo ng pansin.
Ako'y bata pa lamang, Laging nagaalangan sa aming tahanan
Pusa at aso ang nasaking kapaligiran
Galak, tuwa at saya ang madalas naglalaro sa aking isipan
Minsa'y may kalungkutan, madalas nilalamon ng 'sang katauhan
Ako'y isang anak lamang
Mukha pang palamunin, sa loob ng kabahayan
Madalas aso at pusa ang aking sinasamahan
Kausap sila na para bang totoong kaibigan
'Di alintana ang hika at tunog sa bawat paghinga,
Dahil para sa isang munting batang walang muwang,
Sila ang nagsisilbing tunay na kasamahan.
Madalas ako may katanungan
Kada nakikitang may sinasaktan na iba sa bawat katauhan
Laging nasaisipan, na hayop lamang sila ay May nararamdaman
Laging sigaw ng puso na sila'y h'wag pahirapan,
Sapagkat bata pa lamang ako at wala pang kalaban-laban.
Ako'y may aso, Princess ang kanyang pangalan
Siya'y maamo, malambing na bumabagay sa pangalan ng tahanan
Bantay kinagabihan, upang mapanatiling ligtas ang aming kabahayan
Ngunit isang araw, kailangan na namin mamaalam, at kailangan na namin siyang bitawan
Siya'y umiiyak, habang binubuhat ng taong hindi lingit sa kaniyang kaalaman
Naririnig ang hinaing, tila nag tatanong kung may nagawa ba siyang kasalanan
At nasabi sa batang isipan, 'Ayaw kong maulit pa to kapag ako'y nasa tamang kaedaran.
Browie ang kanyang pangalan,
Sa maliit na bagay siya'y may taglay nakakulitan
Akin siyang unang nakita sa lansangan, dinadaanan lamang ito ng mga sasakyan
Labis ko itong kinaawaan, ngunit sa aking isipan baka ito'y alaga ng mga taong rumadaan
Lumipas ang ilang kapanahunan, siya'y nakita kong labis ang kahinaan
Umuwi akong luhaan, tila nawaglit sa aking isipan ang nangyare sa nakaraan.
Binalikan ko siya kinabukasan,
May dala akong telang kaniyang paglalagyan.
Tila nabuo sa aking isipan,
Na siya'y ililigtas ko mula sa bingit ng kamatayan.
Siya'y si beauty,
Ang ganda ng pangalan na bumabagay kung ano ang kanyang katauhan.
Malambing at mapaglaro, isa yan sa kaniyang katangian
Lagi ko siyang pinupuntahan sa dati niyang amo na may kapintasan
Nauulanan, pinaglalaruan, at sinasaktan ng mga bata sa kaniyang kapaligiran
Ako'y labis na naawa, may tumuluhang luha mula saaking mga mata
Kaya ako'y nakiusap na lamang,
Na siya'y ihabilin at aking aalagaan.
Siya'y si muningning
Nag bibigay ningning sa munting mga bituin.
Nakita ko lamang sya sa likuran ng aming bahay,
Nakahandusay at halos wala nang buhay.
Aking kinuha at agad na inalaagaan
Hanggang bumalik ang kaniyang lakas at ako'y hindi niya na kinalimutan.
Siya'y si Princess, mapagmasid sa kanyang paligid
Tila laging nakatulala habang sayo'y nakikipagtitigan
Minsa'y di maintindihan pero ubod ng kakulitan
Pasaway at gusto lahat ay inaangkin niya ng tuluyan.
Sila' magkakapatid
Anak ng aming asong pangalan ay beauty
Lahat sila'y mababait
Lahat sila'y malalambing
Lahat sila'y aking pantakas problema
Sa taglay nilang kaingayan,
Tiyak mapapangiti ka nalamang kahit nasakaligtnaan ng itong pahinga.
Siya'y si Orenji
Aking inalagaan nung ako'y nasa siyam na baitang
Siya'y binuhusan ng tubig ng aking katiyaan
Ako'y lubos na naawa sapagkat ako'y nagpapakain lamang sakaniya
Siya'y pumanaw nung nakaraan na buwan
Sa bisig ko siya'y namaalaman
Hindi ko iniwan kahit ang sakit tingnan
Dahil alaga ko siya at di kaya ng aking kalooban
Closing Thoughts:
Iilan sila sa aking inalagaan, mayroon pa sa paaralan. Ngunit may katagalan na ang aking huling pagdalaw, sana ito'y inyong nagustuhan. Hanggang sa uulitin mahal kong mga kaibigan
Lubos kong kinadadangal ang inyong pagbasa, pagpalain sana kayo ng Ama Naming Ispirito Santo. Sana ngayong araw kayo'y di problema, sapagkat ang buhay ay maiksi kaya dapat huwag bigyang pansin kung ano man ang isipan ang magulo.
Date: 08-05-21
By: OfficialGamboaLikeUs
Ang daming alaga pero kawawa naman si Orenji :( Ang sama talaga ng ugali ng tao :(