Of Losing what I never Found

Let me write something using our very own language. Sorry in advance to my reader from other part of the world. Not sure if the translator will work on this but if you're curious to what is this all about, you can just tap that 🌎 button on this article. Thanks!

--

At muli, nabuo na nga ang nawasak

Pusong nagkapira-piraso ay paunti unti ng naghihilom

Subalit ang bakas ay hindi na mapag tatakpan

Nag iwan ng matinding sugat, subalit paglao'y unti unti ring maghihilom

Naranasan noon sayo'y ayaw ng balik balikan

Kombinasyon ng sarap at sakit ay di na muli hahayaang maranasan

Pag-ibig na sumira, isang taong nagpa ramdam

Paulit ulit mang masaktan noo'y wala nalang pakialam

Mahalaga'y may tayo, pero lahat pala yo'y ilusyon lang

Hindi mo naman kasi nilinaw, laro lang pala ang lahat

At gusto mo lang akong pasakitan

Minahal lang kita, oo nag nagmahal lang ako

Nagmahal lang talaga pero bakit mali yata ang pasok ko

Hindi uso sa'yo ang pagmamahal

Lahat nang yo'y sayo'y laro lamang

Alam ko din naman yon

Naalaman ko nong tumagal na

Pero may magagawa ba ako?

Kung puso ko yong nag desisyon na intindihin ka't tanggapin ka

Kahit pa ni isang usal ng pagmamahal

Wala kang naibulong sa naghihintay kong mga tenga

At dumating ang araw na tuluyan na akong nagising

Sa isang pagpapantasyang ako lang ang bumuo pero naka depende sayo ending

Masakit pero para sarili ko

Kelangan kong bumitaw o baka mabaliw nalang ako

Naghihintay, umiintindi - pero para kang isang lenggwahe na gusto mong matutunan ko

Ikaw mismong may gusto, ang hindi nag eeffort para sana maintindihan ko

Paalam na sayo

Paalam sa nga sugat ko

Bubuoin ko muna ang puso kong hinayaan kong mawasak mo

Para sa bagong ako at para naman sa tunay na kaligayahan ko

Paalam Mahal Ko.

Lumipas ang mga taon at nagawa kong buuin ulit ang sarili ko

Mahirap sa simula

Para akong nangangapa sa dilim

Walang idea kung paano ba ang lumimot

Walang araw na di papatak ang luha at muling maalala ang nakaraan natin

Bigla nalang matitigilan at maiisip pang bumalik ulit sayo

Ngunit inisip ko ang mga sakit na naidulot mo sa'kin

Dahil doon ay naging pursigido akong umusad

Yong di kana maaalala at di na maiiyak

Sa mga nakaraan nating "Nakaraan" nalang talaga

The End kumbaga

Wala ng kasunod at wala ng balak malagyan ng sequel pa

At ang mas nagpahirap sa lahat?

Yong iilang masayang ala ala na meron tayo ay pilit bumabalik sa utak ko

Iilan lang nga kaya diko mapigilang pahalagahan

Pero sinaksak ko sa isip ko.

Babangon akong muli, magmamahal pa rin dahil para sa'kin masarap ang magmahal

May kaakibat mang sakit, mahalaga matuto muli akong magmahal

At dumating na nga ang pinaka hihintay ko

Ang paglaya ko mula sa ala ala mo

Ngunit kasabay noon ay ang muling pagkatok mo sa pintuan ko

Nagmamaawa pa at bumubulong "Mahalin mo ulit ako."

Natitigan ko lang ang mata mo, biglang gumuho ang depensa ko

Akala ko lang ba na naka move on na ako?

Guni guni ko lang ba lahat ng yon?

Bakit isang sabi mo lang, parang matutunaw na at bibigay ako ulit sayo?

Binitawan ba talaga kita?

Or di talaga ako naka move on pa, sa'yo?

So, how many "Marupok" people are in there? Are you like the protagonist on this article? Saying she will move on because enough is enough. And all she can get from this relationship is nothing but just pain. So, she ended up with the decision that she will let go of the hand of the man she love. She ended their relationship but after just a year. After a long year of moving on, she's finally in there. But then there is this mapaglarong tadhana. When she's finally moving on the man came back and asking for a second chance. She discover that she still has feeling for the man. And she's about to show to the world her karupukan.

Are you like her?

--

Images used was all made and edited on Canva.

May 01, 2022

--