Run free My Ash

Ash has been missing for almost a week but I am still hoping that he will come back to us. We have done every possible things that could help us find Ash. Everyday, my husband is walking around the subdivision and look for him. Some would asked us, "May lahi ba yung pusa nyo?" Bakit, kailangan ba may breed ang hayop para mahalin at alagaan? I don't get it, bakit may mga ganoon tao. Sasabihin nila na animal lover sila pero kapag local breed lang or Puspin at Aspin, di nila pinapahalagahan.

So going back to my topic, after days of not seeing Ash, unti-unti ko nang natatanggap na umalis na nga sya at naghanap ng mate nya. But still hoping na babalik pa din sya. And that hope suddenly crashed this afternoon. After taking a bath, I craved for coffee so I went to the nearest store, a few houses away from our house, to buy instant coffee. Habang naglalakad ako, I saw two of my neighbors talking and I overheard them. May nagtapon daw ng patay na hayop sa tapat ng bahay nila, sa mga halaman nya mismo at ang baho na daw kaya pinatapon na nila. Upon hearing that, medyo kinabahan ko kaya lumapit ako sa kanila and asked kung ano yun tunapon nila. She said patay na pusa daw at mabaho na. I asked her kung ano ang kulay and she said may stripes daw. Then sabi nya itanong ko daw doon kay guy kasi yun ang kumuha at nagpatapon. So I hurriedly went to his house and asked him about the color and he said the same thing. So what I did was went home and get my phone para ipakita sa guy yun itsura ni Ash. Then my husband saw me, asked me bakit parang nagmamadali ako. Sabi ko baka si Ash yun nakita nila na patay na at tinapon. Sumama sya sa akin pabalik sa guy. Then nung pinakita ko na picture ni Ash sa kanya, he confirmed na yun nga ang patay na pusa na nakita nila. That moment on, feeling ko nagsisikip ang dibdib ko. Hindi na ako makapagsalita. Tapos nagtanong yun guy kung may breed daw ba yun pusa ko. Si husband na ang sumagot at sabi nya na local breed lang yun pero mahal na mahal namin.

After namin makipag-usap eh umuwi na ako at pagdating sa bahay, hindi ko na napigilan yung emotions ko and I cried like I haven't cried before. Hindi ko matanggap yun nangyari kay Ash.Hindi ko na din nakuha ko katawan nya para man lang sana malibing ng maayos kasi inuuod na daw kaya pinatapon na nya sa mga bata. Basag daw ang ulo ni Ash. Sabi nila baka daw may nanakit kay Ash tapos dun itinapon or doon na nakapagtago si Ash at doon na namatay.

Sobrang sakit sa dibdib, para akong namatayan ng anak. Inalagaan ko, pinakain ng maayos, pinahalagahan, minahal tapos sasaktan lang ng iba. Okay pa sana kung umlais na lang si Ash at naghanap ng mate eh, kahit huwag a sya bumalik, mas matatanggap ko pa yun. Pero yun malaman ko na maaring sinaktan sya at namatay na lang sa hirap na naramdaman nya, hindi ko matanggap. Ang sakit, grabe. Maaaring hindi ninyo ako maintindihan, kasi pusa lang naman yun pero ganito ang nararamdaman ko. Pero ganun ko kamahal ang mga alaga ko.

Run free Ash, mahal na mahal ka ni Mamita. Kaya pala sobrang lambing mo sa akin bago ka nawala. nagpakarga ka at dinidikit mo pa mukha mo sa akin. Wala ng mangungulit sa akin at magpapakarga. Wala nna din sasalubong sa akin kapag galing ako sa labas. Wala ng sasama sa akin kapag bibili ako sa tindahan. Mamimiss kita anak. Pero dyan sa kinalalagyan mo ngayon, marami na foods dyan at wala ng mananakit sayo. Magkikita din tayo balang araw, salubungin mo si Mamita ha. Paalam anak....

--

Date Published: January 18, 2022