Ang magulang natin ang pinaka mamahal natin sa lahat, mahirap mang sabihin sakanila kung gaano natin sila kamahal pero lumalabas yon sa pag aatuga natin sakanila habang tumatanda na sila.
Sakripisyo ng isang ina ang buhay nila sa kanilang anak, pag bubuntis pa lamang napaka hirap na isa na yong sakripisyo para sakanila at ang paglabas natin sa kanilang sinapupunan. Habang lumalaki o tumatanda tayo kailangan nilang magtrabaho para mabuhay tayo para may oang tustos sila sa aatin dahil may pangarao sila sa atin na gusto nila maging maayos ang buhay natin.
Araw araw ang pag sasakripisyo ng magulang natin kung alam lang natin kaya dapat hindi natin binabastos ang magulang natin sobrang nakakahiyang gawain iyon para sakanila.
Pag aaruga lang ang kailangan nila habang sila ay tumatanda kaya daoat ubigay natin iyon wag natin hayaan na lumayo ang loob na tin sa kanila habang tayo ay bumuno na ng sariling pamilya natin. Magiging magulang rin tayo lahat kaya dapat ay maging maayos tayo na anak para sakanila.
Bilang kapalit ng sakripisyo nila sa atin dapat ay maging mabuting anak at tao tayo para sakanila, magiging masaya pa sila.
yup tama po yan,,,, kahit saan o kahit ano pa gingawa mo wag na wag nating kakalimutan ang ating mga magulang sila ang una nating naging best friend... dika iiwan kelan man...