Macey:
I'm going to Manila, doon na ako mag-aaral ng College. Tito Arnold and Tita Rebecca offered a free lodging to me.
Sa kanilang Mansion nila ako titira. And they will also announce my engagement with their son, Zander.
Tita Rebecca and my mom make a promise when they were young. That they will going to marry their children if it is a boy and a girl.
They are best of friends from high school until college.
Now that my mom died. Tita Rebecca will never back out to their promised.
Bigla nalang tumulo ang mga luha ko ng hindi namamalayan.
I miss my mom...
She died from the accident 5 years ago.
Huminto na pala ang taxi na aking sinasakyan.
Isang napakalaking Mansion ng mga Montelibano.
Napakayaman nila.
Nakapangasawa si mama ng isang simpleng lalaki lamang.
Si Tita Rebecca ay ma swerteng nakapangasawa ng isang Bilyonaryo.
Kahit kami ay hindi mayaman, wala namang pagkukulang sa aming pangangailangan.
Nanatili ang pagkakaibigan nina Tita Rebecca at ni mama kahit magkaiba na ang estado nila sa buhay.
Mabait ang Pamilya Montelibano at napakaswerte ko. Na mapabilang sa pamilyang ito.
Mangyayari pa kaya? Hindi na ako kilala ni Zander...
Labis akong lumuha ng bumalik ang pamilya ni Zander sa Manila na hindi man lang kami nakapag-usap ng maayos.
Nang magising siya sa pagka comatose, hindi na niya ako kilala.
Buong akala ko ay may pag-asa pa na gumaling siya sa kanyang pagka amnesia. But it's been 5 years already.
Walang Zander na bumalik...
And I will try my luck, magbabakasakaling maalala pa niya ako, kapag nakatira na kami sa iisang bahay.
Tita Rebecca pursue the marriage that they arrange even though my mom is already dead.
And this is the right time to announce our engagement. We are already 18 years old and of legal age.
Napakabait nila.
This is the only opportunity for me.
Sana lang maalala na ako ni Zander...
The gate open automatically, matapos kong pindutin ang doorbell.
Napakalaki ng Mansion! Palasyo na ito kung maituturing.
Isang naka uniform na maid ang lumapit sa akin at pinapasok ako sa loob ng bahay.
"Macey? Ang laki mo na!" It's Tita Rebecca na masayang lumapit sa akin at niyakap ako.
She is like a mother to me. Na miss ko siya.
Nang biglang may nagsalita sa aking likuran.
"Mom, who is she?" Tanong nito.
That voice that I long to hear.
Narinig ko na din ulit after 5 years...
Bumitaw kami sa aming pagkakayakap.
"Zander, she is your fiancee. And dito na siya titira. You already knew it." Masayang sagot nito.
But Zander's face darken at tila matutunaw ka sa masamang titig nito.
Pero agad din nagbago ang expression ng mukha niya na tila naging maamong tupa.
"I almost forgot, welcome home."Niyakap ako ni Zander ng napakahigpit at halos hindi na ako makahinga.
Pero hindi ko ito ipinahalata kay Tita Rebecca. Nanatili lang ang ngiti sa aking mga labi.
"Thank you." Masayang sagot ko, kahit nahihirapan magsalita.
" You are not welcome in here, Gold digger!" Mahinang bulong ni Zander na may halong diin.
Tila mga karayom na tumusok sa nasasaktan kung puso.
Hindi na talaga ako maalala ni Zander.
But I will never give up...
This is just only the beginning. And I will endure all of it.
Just maybe, a miracle will happen.
Pinahatid ako ni Tita Rebecca kay Zander papunta sa aking magiging kwarto.
Magalang naman itong sumunod at binitbit ang aking nag iisang maleta.
Walang imik ito habang paakyat ng hagdan.
Tahimik lang din akong nakasunod sa likuran niya.
Napahinto siya at binuksan ang isang kwarto.
At pumasok sa loob. Ako ay nagdadalawang isip kung susunod ba o hindi.
"What are you waiting, come inside!" Mahina niyang sigaw. Na nagpanginig sa aking mga tuhod.
Patience Macey, at babalik din ang pinakamamahal mong si Zander.
Ibinagsak ni Zander ang aking maleta at nanlilisik ang mga matang tiningnan ako mula ulo hanggang paa.
"How much do you want? Tanong nito.
What? Hindi ko maintindihan ang ibig niyang sabihin.
"I-I don't understand."Kinakabahan kung sagot.
Napaismid lang siya.
"Tsk, playing innocent huh!"Masaya akoย na makita ang kanyang mukha sa malapitan. Kahit napakasungit niya ay napakagwapo parin.
I really miss him...
At hindi ko natiis na hindi hawakan ang kanyang ilong na dati ko nang ginagawa.
Napatingin lang sa akin si Zander with a blank expression.
Naalala kaya niya?
But his face was back into a dangerous aura. Ang maamo niyang mukha ay napalitan ng mabangis na expression.
"Don't ever, touch me again!" Galit na sigaw niya.
Napaatras ako ng konti. Hindi ko kilala ang Zander na kaharap ko ngayon.
Kahit may takot sa aking puso. Kailangan kung maging matatag.
"Don't you expect na magiging prinsesa ka sa pamamahay na ito. I will never accept you as my fiancee, lalo na as my wife!" Halos lumabas na ang lahat ng ugat sa leeg niya.
Hindi ko maintindihan kung bakit galit na galit siya sa akin.
Wala naman akong nagawa na masama.
At hindi maganda sa kalusugan ni Zander ang laging galit.
Kaya kailangan ko ng mahabang pasensiya. Ayokong magalit siya sa akin.
"May I ask why? Bakit galit na galit ka sa akin?" Naglakas loob na akong magtanong.
Ngumisi lang ito.
"At nagtanong ka pa. Look at your status in life. Isang mahirap na babae, nangangarap makabingwit ng bilyonaryong mapapangasawa. But I'm sorry to tell you, it will never happen even in your dreams!"
Iyan pala ang dahilan. Akala niya gold digger ako na ang tanging habol ay ang kayamanan ng mga Montelibano.
Susuko ba ako? But this is only just the beginning...
I will continue kahit gaano pa kasakit ang mga pinagsasabi ni Zander.
Napatawa nalang ako, mapaglaro ang tadhana at ako pa ang napiling paglaruan nito.
"Are you crazy?" Naiinis na tanong ni Zander.
Di ko namalayan na napalakas pala ang tawa ko. Para nga akong baliw lang.
"I'm sorry. Natawa lang ako sa mga nangyayari sa akin." Nakatawa kung sagot.
"Masaya ka pa sa lagay na yan. Hindi ako katulad nina mommy at daddy na napapaikot mo sa iyong mga palad. You better watch out!" May halong pagbabanta pa ang boses niya.
Pero sa pandinig ko ay parang musika.
Nababaliw na talaga yata ako...
Nang biglang may kumatok sa pinto.
Ang maid na nagsasabing, bumaba na sila at kakain na.
Hindi ko alam kung ano ang naghihintay sa akin sa Mansion ng mga Montelibano.
Pero susubukan ko parin ang kahit na ano. Basta maalala lang ako ni Zander.
Handa akong magtiis, kung ikakasaya naman niya.
Mapapaibig ko kayang muli si Zander?
Ang sagot ay walang katiyakan.
Sana lang, kahit hindi ako maalala ng kanyang isipan ay maalala naman ako ng kanyang puso...
leejhen ๐
Surprise!
https://branch.wallet.bitcoin.com/FslLrrvXMlb
A surprise shareable link for the very first reader of this Article of mine.
If you are an aspiring Writer you are very much welcome in read.cash
๐https://read.cash/r/leejhen
And of course much more welcome in noise.cash too.
๐https://noise.cash/u/leejhen
Just comment in here if you're gonna need my guide. And I'm very much willing to help.
...and you will also help the author collect more tips.
Para akong nagbabasa ng PHR neto... Same old days nung highschool.. ๐คฃ Romance in the air.