Isang linggong mga alaala noong may face to face classes pa

28 September 2021

Lunes

6AM *ring ring (sound ng alarm yan basta)

Lunes na naman! Sabi ko sa aking isipan habang kinakapa ang cellphone na nag-iingay dahil sa alarm. Alas sais pa lamang ng umaga, masyado pang maaga. Baka pwedeng matulog muna kahit ilang minuto man lamang, 8:30 pa naman ang unang klase ko sa araw na 'to.

snooze dismiss

6:30AM *ring ring

Argh. Nag-iingay nanaman siya. Muli kong kinapa ang aking cellphone, muling tumingin sa oras, 6:30 pa lamang kaya’t walang pakundangan ko na naming pinatay ang alarm at natulog muli.

snooze dismiss

7AM *ring ring

Ano ba yan? Ang ingay ingay ng alarm. Muli akong tumingin sa oras sabay hala! Alas siyete na! Pero inaantok pa din ako. Mabilis lang naman ako gagayak, hindi pa naman siguro ako male-late. Last 5 minutes na lang.

snooze dismiss

7:05AM *ring ring

snooze dismiss

7:10AM *ring ring

snooze dismiss

7:15AM *ring ring

snooze dismiss

7:40AM *sound ng katok sa pinto na akala mo ginigiba. Charot, katok yan ng ate ko sabay sigaw ng “bunso! Wala ka bang balak pumasok? Anong oras klase mo?!”

Dali dali akong tumingin sa oras, 7:40 na! May ilang segundo pa bago nag sink in sa akin ang oras at saka ako biglang nagpanic. Hala, maliligo pa'ko, kakain pa. Patay ako kay Ma’am pag nalate ako. Kailangan ko na makaalis sa bahay bago mag alas otso.

Mabilis akong bumangon, kinuha ang tuwalya at dumiretso sa shower para maligo. Bigla din akong nagulat dahil sa lamig ng tubig at dahil nga doon, bigla akong nabuhayan, as in buong pagkatao ko nagising talaga. Pero bawal tumulala, tanghali na'ko. Ligo lang ng real quick, bihis ng uniform, wala ng suklay suklay. Kumain ng halos nabubulunan na, bago nilakad ang distansya mula sa aming bahay at kalsada para mag abang ng jeep na masasakyan.

Makalipas ang ilang minuto, sa wakas nakasakay din.

Mga labing limang minute din ang byahe mula bahay hanggang University pero dahil sa ilang stop over, kabado na din talaga 'ko na baka malate ako. 8:10, 8:15, 8:20! Sa wakas! Ang jeep ay huminto na din sa Unibersidad. Mga ilang lakaran pa bago sa aming building.

Bumaba na agad ako sa jeep, tapos eto na nga. Ang hassle lang tumawid sa overpass kahit 2 inches lang heels ng black shoes mo. Syempre dapat dahan dahan din sa pag akyat, dalagang Pilipina muna tayo gawa ng nakaskirt ako. Seryoso, ang hassle ng uniform namin.

Brisk walking lang hanggang makarating sa building. Oops. 8:27 na. Hindi pa naman ako late, aabot pa. Dumaan muna ko sa faculty office para kuhanin yung projector sa professor namin. At sa wakas, nakarating din sa classroom, medyo hingal mula sa mabilis na lakaran, salamat sa aircon sa classroom, presko na ulit ang pakiramdam.

8:30AM

Maya maya nga lang, kasunod ko na din dumating ang aming professor. Siya ay nagtuturo habang ako naman ay nagcoconcentrate, nagcoconcentrate na hindi makatulog pero makalipas ang ilang minutong pakikipaglaban, hindi pa din ako nagtagumpay. Salamat na nga lang talaga sa eyeglasses ko na suot, ipapatong ko lamang ang aking siko sa aking desk, at ang mukha ko sa aking palad, yuko ng konti, at pasimpleng iidlip. Magigising na lamang ako muli pagka nag “yes Ma’am” na ang mga kaklase ko nung tinanoong ni Ma’am kung gets daw ba namin ang tinuturo niya.

10AM

Kakaalis lang ni Ma’am at eto nga, next subject na naman. Pagdating ng panibagong prof, panibagong set up ng projector na naman. Ganoon kasi sila, kanya kanya ng projector. Hindi ko din alam kung bakit hindi nalang magkaroon ng projector sa bawat room pero dahil free tuition naman kami, bawal magreklamo. Hehe

Ayon nga, discuss na naman siya. Medyo gutom nako kasi nakailang subo lang ako sa agahan. Tapos etong sumunod na prof namin, kapatid ata ni Miss Minchin, legit kasi yung kilay tapos ang taray. Bawal pa magtagalog kaya nananahimik nalang talaga 'ko. Alam niyo ba, may minsan pa nga na sa sobrang pressure ng kaklase ko habang pinapabasa niya ayon, nagseizure! Nakakatakot siyang tunay, yun lang ang aking masasabi.

11:30AM

At sa wakas, tapos na ang klase! Last subject na din namin sa araw na 'to. Konti lang kasi units namin, 2 subjects a day lang klase namin. Pag wala na group projects, uwian na. Yung iba naman, tumatambay pa sa University. O di kaya yung iba, kung saan saan pa gumagala. Pero bahala sila, ako uuwi na. Syempre, mabait po ako, tutulong pako sa business namin after school.

At doon na nga din nagtatapos ang lunes.

Martes

Eto talaga ang tunay na laban sa paggising. Hindi nakakatuwa yung may 7am class ka. As usual, halos tanghali na naman ako gumising. At least 30 minutes before class sana makaalis ako sa bahay para hindi malate e kaso ang nangyayari yun ang nagiging oras ng gising ko.

Mabilis na ligo lang ulit, tapos nagbaon na lang ako ng agahan. Buti nalang nakaluto na si ate ng ulam. Nagmamadali na ulit akong nag abang ng masasakyan at ilang minuto lamang nakarating na din ako sa Unibersidad. Medyo maaga pa nga ako nakadating, sakto wala pa si Ma’am. Kain muna ako saglit.

Nilabas ko ang aking baunan pero ang hindi ko alam, madami pala doon nag-aabang. At ganito nga ang nangyari bandang huli, muntik nako mabusog sa binaon ko. Hindi ko alam, may picnic pala kami ng mga kaklase ko. Nag enjoy silang makikain sa pagkain ko, ayon, and ending, tagisa tagisang subo lang ang nauwi sa amin, muntik ng umabot sa lalamunan ko yung kanin. Hays.

Maya maya lamang ay nandiyan na si Ma’am. Math class naman ito at sa kabutihang palad, hindi ako inantok o nakatulog. Buti nalang, favorite subject ko 'to.

Mabilis na lumipas ang oras, 8:30 na, tapos na ang klase.

10AM pa ulit yung susunod na klase. Sakto, kumakalam na din talaga ang aking sikmura kaya ako at ang mga gutom ko ding kaibigan ay nagpunta sa paborito naming kainan. Isa lang naman yun sa mga ambulant vendor sa University, tamang kain lang kami ng kwek kwek at friend siomai. Solid, busog dito murang mura lang. 3 piraso 10 piso, parehong kwek kwek at siomai. Enjoy kain habang nagkkwentuhan.

Kung minsan din pala, pag hindi naman kami gaanong gutom, tambay muna kami ni @carisdaneym2 sa library para matulog. Ang komportable lang talaga doon, pwesto ka lang sa sulok, dukdok sa lamesa, at dahil sa lamig din doon, mabilis ka makakatulog. Perfect tambayan ng mga best in puyatan.

10AM

Balik klase na naman. English class naman this time tapos yung prof namin dito favorite magpa role play. Kami naman mga masunurin syempre. Pero wag kayo, magaling po kami sa role play, lahat nagiging comedy. Ultimo electric fan, ginaganapan ng tao. Meron pa nga nung minsan, pulis kasi role niya, medyo may pakulo, baril niya nga e yung black shoes niya. May irraid sila na drug addict doon sa role playing nila kaso nung patakbo na itong si pulis para mangraid, sumabit yung paa niya sa bag ng kaklase ko na nasa sahig, alam niyo sumunod na nangyari? Syempre palakda siya. Pero dahil nga pulis dapat maliksi, mabilis naman siyang tumayo at tinuloy ang dapat na mangyari, the show must go on ika nga nila.

Natapos ang klase na puro kami tawanan. Hindi ko alam bakit pa kami nakakaperfect e puro naman kami kalokohan. Kunwari mga panay pa ang reklamo kasi role play nanaman pero mga ginagalingan naman. Ang saya lang talaga makipag utuan sa mga kaklase tapos hindi pa mahigpit yung prof. Ang sakit nila sa panga, tapos after non sikat na mga artista sa GC. Very good yung mga mahuhusay magvideo talaga.

Grabe napahaba na pala 'to. Biruin mo, nasa Martes palang ako. Kaya naman puputulin ko na muna siguro dito. Feeling ko walang kwenta 'tong sinulat ko pero ayon nga, ilan lamang yan sa mga kwentong face to face classes ko. Miss na miss ko na kasi talaga kaya naisulat ko din ito. Sana habang binabasa niyo 'to, napareminisce din kayo sa school days dati.

Yun lang, hanggang sa susunod. Salamat sa pagbabasa! :)