Cry Me A River

Originally, I was supposed to write an article related to this month’s Buwan ng Wika. I was really challenged to write something in Filipino since Filipino is also one of my best subjects in school before. Pero ewan, dapatwat, subalit, sapagkat marahil sa biglaang pag iba ng ihip ng hangin 😅, ako’y napabasa sa pinaka bagong sulat ng isa sa mga aking matalik na kaibigan na si @ARTicLEE tungkol sa kanta ni Mariah Carey ay sadyang nanumbalik ang mga karanasan ko sa mga kasawian ko sa pag ibig hehe! Huwaw! Hiningal ako sa aking pagtatangkang magbalangkas at magsulat sa wikang Filipino. Nakakaloka pala magsulat ulit sa Filipino. Nakakapagtaka bakit di na ako sanay. Pero sige subukan kong ibahagi nalang kung gaano kalaking tulong sa akin si Mareng Mariah sa panahon ng aking kalungkotan.

You called yesterday to basically say

That you care for me But

that you're just not in love

Immediately I pretended To be feeling similarly And led you to believe it was

okay To just walk away from the

one thing That's unyielding and sacred to me

Well I guess I'm trying to be Nonchalant about it And I'm going to extremes to prove I'm fine without you

But in reality I'm slowly losing my mind Underneath a disguise of a smile

Gradually I'm dying inside

Friends ask me how I feel

And I lie convincingly

'Cause I don't want to reveal The fact that I'm suffering

So I wear my disguise 'Til I go home at night

And turn down all the lights And then I break down and cry

(Excerpts from the song Breakdown by Mariah Carey)

Sobrang sapul sa akin itong kantang to na para bang ginawa talaga para sa akin. Waah, awat na hanggang dito nalang kaya ko isulat ng diretsong tagalog 😆. Don’t get me wrong, I am happily married now. At yung taong nagpaiyak sa akin at nagpaemote sa akin dyan sa kanta ni Mariah na yan ay sya kong asawa ngayon. 😅 No more heartbreaks, I even consider myself lucky to have a very caring husband, pampered wife pa nga kung iisipin. Nagflashback lang talaga yung mga kantang nagpa emote sa akin dati at kahit ngayon na binalikan ko ‘tong kantang ito parang tagos at ramdam ko pa din ang bawat lyrics at mga naramdaman ko dati. Songs are indeed powerful. Na kahit di na ako sawing puso ay relate na relate pa din hehe! Experiences are our best teachers sabi nga nila. Kaya siguro mula noon, isa ako sa mga takbuhan ng mga kaibigan kong namo mroblema sa pag ibig. Dahil siguro alam din nila na alam ko ang pakiramdam ng nasaktan dati. Lagi akong Babysitter ng mga sawi. 🙃

So what do you do
When somebody you're so devoted to
Suddenly just stops loving you
And it seems they haven't got a clue
Of the pain that rejection is putting you through
Do you cling to your pride
And sing "I will survive"
Do you lash out and say how dare you leave this way?
Do you hold on in vain as they just slip away

(still an excerpt from the song Breakdown of Mariah Carey)

Sobrang ouch diba? Basang basa sa Ulan by Aegis ang peg ko dito nuon 😄 Pwede ding emote habang nagsha shower. 😆 Pero seryoso, super thankful ako buhay pa din ako ngayon pagkatapos ko pagdaanan ang ganyan katinding sakit hehe! Friends were a big help especially my family and of course God’s grace. Si Lord talaga literal na inakay ako nuon at sinabihang tama na umuwi na ako. Salamat talaga ginising Niya ako bago maging huli ang lahat. Lahat ng mga kinatakutan kong mawala sa akin bumalik at may blessing pa na anak na syang nagbigay ng direction din sa buhay ko. Trust in God and His prefect timing lang talaga. Kapit lang lagi Sa Kanya.

Sharing a glimpse of my life in a collage. Insert my ARSAB and other friends i have for more than 3 decades 💗