Luha

Di ko mapigilang lumuha

Ng magkwento ang aking unica hija

Sabi daw kasi ng tito nya

Ayain daw nila daddy nyang uminom pagdating mula Manila

Anong sagot mo, tanong ko sa kanya

'Di ako sumagot Mommy, sabi nya

Naiiyak na kasi ako kanina, pinigilan ko lang dagdag nya pa'

Bakit, tanong ko ulit

'Miss ko na kasi si Daddy sobra'.

Aw ang sakit mga besh

Durog to the max na naman ang puso ko

Di ko napigilang tumulo luha ko

Sabi ko na lang, tara drawing tayo.

Grabe, habang tumatagal hirap na din ako

Kailangan ko na talagang mapauwi si mahal ko

Di lang para sakin pero kay Yuri lalo

Ayoko na sa edad nyang ito ay makaramdam sya ng sobrang pangungulila

Baka darating ang araw magdamdam sya

Na ang video call ay di na sapat para sa kanya

Dahil nakikita nya pinsan nya kasama ang mama at papa

Tapos sya kasama daddy nya pero sa cellphone pa

Hay covid, bat ba kasi ayaw mo pang mawala

Hirap na hirap na kami sa iyong abala

Sinasaktan mo lalo mga bata

Pano ka ba talaga masusugpo ha?

Pero mananalig ako at patuloy na magdadasal

Dahil si Lord ay di tayo papabayaan

Pasasaan ba at bigla na lang itong mawawala

Gaya ng pagpapagaling nya sa mga taong buong-buo sa Kanya nagtitiwala

Si covid ay tuluyan na ding mapupuksa

At isa na lang syang kwento sa mga bata.

Kaya Yuri baby

Wag ka na umiyak ha

Si Daddy ay ating pauuwiin na wag ka mag-alala

Ayusin nya lang mga kailanganin nga

Para makauwi ng matiwasay at walang sakit na dala

Para kayo ay makapaglaro na

At makagawa ng ginger bread house na pangarap nya

At di na kayo maghuhulaan ng pagkain sa umaga

Dahil magkakasabay na ulit tayo kumain mula umaga

Hanggang sa gabi, tayo ang magkakatabi

Dahil ganun ka namin kamahal baby.

...^•°...

Salamat kaibigan at ikaw ay napadaan. Sana ay di kayo magsasawa na aking mga post ay babalik-balikan.

Hanggang sa muli!

Lead image is mine.
#originalcontent