Unang araw ng Oktubre pero ang paksa namin habang kumakain kami ay iyong mga taong umuutang na hirap magbayad na wala ka ng magagawa kundi hayaan nalang kase ikaw din yung mahihirapang sumingil sa kanila.

Hindi ko alam na may mga pautang pala si ate sa mga kamag-anak namin dito sa Maynila. Ayon sa kanya hindi na dapat pinagsasabi yung mga bagay na ganyan kase ang dating daw ay parang sinisiraan mo sila kaya nanahimik siya. Kaya lang noong gipit na gipit na siya napilitan siyang maningil pambayad daw ng tuition ng kapatid namin nahirapan daw siyang maningil kaya sabi niya hindi na sila makakaulit pa sa kanya natuto na daw siya.

Naalala ko naman yung mga kaibigan ko na umutang ng pera sa akin 1st year college ako noon. Bilang studyante na malayo sa pamilya ay pinahiram ko sila halos napahiram ko yung 1K na allowance for next week. Mukhang nagsasabi naman sila ng totoo at paniwalang-paniwala ako. Hanggang sa matapos na ang isang linggo ay inaasahan ko na sila na kusa na silang magbabayad. Binigyan ko sila ng isang araw na palugit baka nakalimutan lang. Pero pagkatapos ng tatlong araw ay wala pa din kaya ako nalang pumunta sa kanila kase kailangan ko na din yun eh. Nagulat nalang ako na wala daw silang utang sa akin gumagawa na daw ako ng kwento. Nabigla ako sobra kaya medyo napasigaw ako ng konti "Ano nakalimuta niyo na?" Tapos sasabihan nila kailan daw iyon. Matino daw silang tao at alam daw nila kung sino inuutangan nila at nagbabayad daw sila on time. Pagdating sa klase umiiyak sila at ako daw dahilan pinagbibintangan ko daw silang hindi nagbabayad ng utang. Totoo naman pero bakit sila nagdradrama hindi ba dapat ako iyong magalit sa kanila. Ako pa yung tinawag nilang sinungaling at pinagkalat sa classmate namin.

Wala akong pinagkwentuhan nito kundi iyong bestfriend ko mukhang siya lang yung naniwala sa akin kase alam niya ugali ko. Kinabukasan non kinausap ako ng friend ng umutang sa akin. Akala ko papagalitan ako kase friend nila yun eh. Sinabihan nila akong ganun daw yung mga kaibigan nila sila mismo ay biktima na din mas malaki daw yung pinautang nila pero kinalimutan nalang daw nila kase friend nila yun eh. Tinanong ko sila kung bakit hindi manlang sila nagsalita sa klase namin, nagkibit balikat nalang sila sa akin. Huwag ko nalang daw silang pautangin sa susunod, talagang hindi na dahil ikaw na yung tumulong at nagmalasakit ikaw pa yung masama.

Kwinento ko ngayon yan sa mga kapatid ko sabi nila kung alam mo na ang ugali ng isang tao huwag ka ng papabitag sa kanila. Okay na yung napagustuhan mo sila ng isang beses. Kasalanan naman nila kung bakit nawala na yong trust natin sa kanila.

Eto pa muntik ng mapaaway si mama sa isa naming kamag-anak dahil may umutang kay kuya ng 3k. Isang taon na siguro iyon noong maningil si mama noong isang buwan medyo tinarayan siya at sinabi ng babae na "bakit sayo ba ako nakautang?". Sinabi ni mama kay kuya yung sinabi ng babae, ay ang bait naman ni kuya hayaan nalang daw total matagal naman na pero sayang din yun eh. Hayaan nalang talaga para wala ng away.

Napapaisip kami bakit iyong umutang ay sila pa ang galit. Tayo pa ang mahihiya sa kanila tapos pag bumalik sila at hindi pinagbigyan ang sama na ng tingin nila at sasabihing madamot na. Ang mahirap makibagay minsan, ang hirap tumanggi sa mga ganitong tao. Sana lang magbayad sila ng kusa para sa susunod maka ulit pa sila kung kaya pa ng bulsa hehe. Kase minsan kahit mayroon kang ipapautang sa tao kung hindi naman katikatiwala yung tao ay wala din..

Sana maisip nila na ang utang ay utang hindi libre. Kase noong kinakausap ka nila hindi naman nila sinabi na libre mo ako kundi pautang!

Sabi ni ate kahit maliit ang sweldo ibudget ng mabuti para maiwasan ang umutang kase pwede itong pagsimulan ng gulo o away, demandahan at hindi pagkakaintindihan at ang masama pa nito baka dumating sa punto na masira ang magandang samahan.