Poem about my dearest Mother

Lead image from Unsplash

This poem talks about how good is my mother since i was born in this world. I can recall the past since I can understand my sorroundings and the people talking about everything. My mother is my hero since then, she is caring , loving and very understandable mother to her childrens. Please do have time to read.

MINAHAL KONG NANAY (Cebuano)

Pagkadaghan sa mga adlaw ng nanglabay,

Mga bulan ug katuigan nga malaay,

Bisan diyutay walay pagbating misulay,

Pagpasunding aron ang gugma magimbalay.

Kalanggaman sa lasang daplin sa dalan,

Padulong nganhi nga akong maagian,

Daw suko kay ako igo lang yam-iran,

Kay kuno kabus walay kabangkaagan.

Mibalhin ko pag-agi sa dalang mahinlo,

Agi-anan sa mga trak gagmay ug dagko,

Igo lang ako sa abog ug aso gipabaho,

Kay nangahas baya ang usa ka bugo.

Apan miabot ra ang gikahadlokan,

Nga mahitumpawak sa kaalautan,

Kay gitukmod, gianod aron padul-an,

Ang putling Nanay ambongan ug buotan.

Dinhi nagsayod pagbidlisiw ang kabog,

Sa kasing-kasing nga dugay nang matulog,

Human mabati ang madanihong tingog,

Sa Nanay nga bigot, parayegon, mahimsog.

Nagpanlab-ok sa nagtabisay kong laway,

Nga nagsud-ong sa madanihong panagway,

Pastilan DONG intawon paghinay-hinay,

Basin imong maangkon ang mga pagtamay.

Pila ka bulan nakigbisog king kabus,

Nga ‘di ikabutyag ang gibating kahapdos,

Apan dimalas kay wala gayud maantos,

Sa hinay-hinay migulwa ug migakos.

Unya milabay ang mga adlaw’g bulan,

Milambo ang gugmang gibalaan,

Nangandoy nga makab-ot ang katumanan,

Aron tagbawon kahidlaw hinglabihan.

Apan kalit lang mihulga ang kabugnaw,

Mikisdom ang langit, kainit nahanaw,

Ambot lang wala ba si Nanay magti-aw,

Aron gun-obon ang nagkalig-ong lagkaw.

Sayri ako mahal, kon unsay hinungdan,

Nga putlon mo ang atong gipanumpa-an,

Palihug Nay, ayaw samari king dughan,

Basin lubnganan akong pamisitahan.

Busa ako kini kanimo magahangyo,

Nagpakilu-oy uban sa pangamuyo,

Intawon ayaw Kanako pahilayo,

Pagmahal ko kanimo di pa ba igo?

Hunonga, putlang imong pagduha-duha,

Wad-a, papasa ang tumang kabalaka,

Ihangad sa langit, i-ampo ni Bathala,

Kamatayon day mo bulag natong duha.

MAHAL KONG INAY (TAGALOG)

Maraming araw na ang lumipas,

Buwan at taon ng pagkabagot.

Walang naramdaman kahit kaunting pagsubok.

Panggagaya upang ang pag-ibig ay manumbalik.

Mga ibon sa kagubatan sa tabi ng kalsada,

Pumunta kung saan ako makakapunta,

Mukhang galit dahil sapat lang ako at hindi kilala.

Para langsa mahirap ay walang pagtatalo

Lumipat ako sa isang malinis na landas,

Daan para sa mga trak maliit at malaki,

Sapat lang ako sa usok na mabaho,

Para sa pangahas na mag-iwan ng suntok.

Ngunit ang takot ay dumating,

Upang mapuno ng pagdurusa,

Hinihimok, hinihila palayo,

Mabait at maganda ang dalisay na Ina.

Narito kung paano umikot,

Sa puso na matagal nang natutulog,

Matapos marinig ang nakakaakit na boses,

Sa Nanay na may kalabisan, masaya, malusog.

Tumulo ang laway ko,

Nakatingin sa kaakit-akit na hitsura,

Naku po! Dahan-dahan.

Baka makuha mo ang mga panlalait

Ilang buwan ang nagpupumiglas ng mahirap na hari,

'Hindi maihayag ang sakit na naramdaman,

Ngunit kapus-palad dahil hindi ito nagtiis,

Dahan-dahang lumabas at yumakap.

Pagkatapos ay lumipas ang mga araw ng buwan,

Ang banal na pag-ibig ay umunlad,

Nais na makamit ang katuparan,

Upang masiyahan ang pananabik ay labis.

Ngunit biglang nagbanta ang lamig,

Madilim ang langit, nawala ang init,

Ito ay lamang na si Nanay ay hindi nakatingin,

Upang sirain ang kuta.

Alam ko mahal, bakit,

Upang masira mo ang aming panunumpa,

Mangyaring Nanay, huwag mong saktan ang aking dibdib,

Siguro isang libingan ang bibisitahin ko.

Kaya't hinihiling ko ito sa iyo,

Nakalulugod sa pagsusumamo,

Huwag kang lumayo,

Hindi pa bah sapat ang aking pagmamahal?

Itigil, alisin ang iyong pag-aalinlangan,

Alisin ang lahat ng pagkabalisa,

Tumingin sa langit, manalangin kay Bathala,

Kamatayan lang ang makapagpapahiwalay nating dalawa.

MY DEAR MOTHER (ENGLISH)

Many days have passed,

Months and years of boredom.

No one felt even the slightest trial.

Imitation so that love will return.

Birds in the forest by the roadside,

Go where I can go,

Looks angry because I'm just old enough and unknown.

For the supposedly difficult there is no dispute

I moved on a clean path,

Roads for trucks small and large,

I'm just enough of the smoke to stink,

For daring to leave a blow.

But fear came,

To be filled with suffering,

Driven, pulled away,

The pure Mother is kind and beautiful

Here's how cycle,

In the heart that has long slept,

After hearing the enticing voice

To Mom who is redundant, happy, healthy.

My saliva dripped,

Looking at the attractive appearance,

Good heavens! Slowly.

You might get the insults

How many months the poor king struggled,

„Unable to express the pain felt,

But unfortunate because he can’t bear the suffering

He slowly come out and hugs.

Then the days of the month passed,

Divine love flourished,

Want to achieve fulfilment,

To satisfy longing is excessive.

But suddenly the cold threatened,

The sky is dark, the heat is gone,

It's just that Mom isn't looking,

To destroy the fort.

I know dear, why,

To break our oath,

Please Mom, don't hurt my feelings,

Maybe I will end up visiting your grave.

So, I ask this of you,

Pleased to plead,

Don't go away,

Isn't my love enough?

Stop, remove your doubt,

Take away all anxiety,

Look to heaven, pray to God,

Only death can separate the two of us.