Itong tula ay inaalay ko sa mga taong sobrang nalulungkot tuwing uumulan. Naisipan ko itong gawin dahil mayroon akong isang kaibigan na ayaw na ayaw sa ulan. Palagi niya daw natatandaan ang mga masasakit na bagay na pinaranas sakanya ng kahapon. Sana po ay magustuhan niyo po ang aking ginawang tula
Ulan, bakit ka ba ganyan?
Dulot mo sakin ay labis na kalungkutan
Ulan binabalik mo ang tamis ng nakaraan
Mga bagay na ala-ala na lamang
Bawat patak na dumadampi sa mga dahon
Dala ang sakit ng kahapon
Kailan kaya ako makakabangon?
Kung laman ng puso ay ikaw pa rin hanggang ngayon
Ulan ikaw nga ba talaga ang dahilan?
Kung bakit ang aking mata ay ayaw tumahan
Ulan kailan ka ba titila?
Puso ko'y gusto ng lumaya
Ulan ulan, sinong di mababaliw sa ulan.