Una kitang hinangaan
Sa taglay mong kagandahan
Nabihag mo nga ako ng 'di ko nalalaman
Maging panaginip ko'y ikaw ang laging laman
Labis - labis ang aking nadaramang kaba
Bago ang mensahe ko sa'yo ay maipadala
Mula sa parihabang metal na umiilaw na aking hawak
Tila mga bituin ay akin na ngang hinahamak
Puso'y tila mawawasak
Ngunit hindi ako nabigo
Tila may kung anong tuwa sa aking puso
Dumaloy ang natutulog kong dugo
At may naisip ako kapagdaka,
Naisip kong, maaari pala akong maging makata
Na kayang gumawa ng istorya, na ikaw at ako ang bida
Kwento na natural ang tema
Yung walang tayo kasi malayo ka
Yung kwentong mahal natin ang isa't isa
Pero 'di tayo itinadhana
Yung eksenang gusto kitang ikulong sa mga bisig ko
Pero hindi ko magawa
Yung tipikal na istorya
Yung masaya sa una at masasaktan lang pala
Kasi sinasamba ko si "Allah" habang "Kristiyano" ka
Pero gusto ko paring ipagpatuloy ang kwento
Kwento na binuo ko lamang sa isipan ko
Kasi nabihag mo ako
Sa mga mensaheng ipinadala mo
Sa mga oras na ikaw ang naging ilaw ko
Mula sa madilim na oras ng buhay ko
Ikaw ang naging inspirasyon ko
Inspirasyon na bigla na lang naglaho
Nasaan na kaya?
Yung panahon na ating sinayang
Isang buwan din pala ang binilang
Ngayong kaya ko na.
Ngayong alam ko na
Ang magiging wakas ng ating istorya
Sa pagitan ng mga yupi't buradong pahina
Sa pagmamahalang sinubok ng distansiya
Yung panahong pinagpuyatan nating dalawa
Makausap lang natin ang isa't-isa
Ay unti-unting naglaho na parang bula
Tila usok sa himpapawid
Na imahinasyon lang ang hatid.
At sa dulong bahagi ng ating kwento
Ay ang kwento kung paano ako nangako
Na tatanggapin ang aking tuluyang pagsuko
Hindi lang sa ikaw ay malayo
Kundi dahil sa tayo ay malabo.
artwork by:
Ahhhh😢 apakasakeeet. May pinagdadaanan ka ba?