Malamig ang panahon at umuulan. Kay sarap matulog pero di ako dalawin ng antok.
Nakatingin sa malayo at aking naalala ang mga pangaral ni Ina.
Fourth year highschool ng ako'y umibig. Pag siya ay nakikita puso ay kay saya.
Hanggang siya ay magtapat na labis kung ikinatuwa.
Siya ay aking sinagot at walang oras at araw na kami ay hindi magkasama.
Ito ay nalaman ni Ina. Pero siya ay umunawa. Tinaggap niya ang aking iniibig ng walang pagdududa.
Isa lang ang kanyang hiling. Pag-aaral ko ay wag balewalain at laging unahin.
Ako naman ay nangako kay Ina, na ako ay magtatapos ng pag aaral para sa kanya.
Dumaan ang mga araw ako ay labis na nalunod sa pag ibig na kanyang dulot.
Ako ay nakalimot....
Pag aaral ay napabayaan.
Aking Ina ay labis na nasaktan habang ako ay labis na nasiyahan.
Katumbas ng aking tuwa ay labis na pighati kay Ina.
At ngayon kasabay ng ulan ang aking luha ay biglang nagsilabasan.
Maririnig ang munting iyak na nasa Duyan....
Ako ngayon ay isa ng batang Ina...
Di na makapag aral, at laging balesa.
Puno ng pangamba ang puso sa kinahinatnan ng aking pagka tukso.
Puno ng katanungan ang batang puso at isip. Anak na nasa Duyan, paano aalagaan? Nang tulad kung walang muwang.
Paano bubuhayin ang batang isinilang. Ang kanyang Ama at Ina ay di nakapagtapos at salat sa kayamanan.
Kahit si Ina ay nasasaktan, ako ay binigyan parin ng pag asa.
Kami ay nagpatuloy sa pag aaral ng aking minamahal. Nasa puso ang pag asa na makamit ang tagumpay.
Kahit kami ay nagkamali minsan. Aming mga magulang ay di lumisan.
Sila ang aming sandigan at ang batang nasa Duyan ang aming inspirasyon para sa magandang kinabukasan.
Kaya mga kabataan diyan. Tukso ay iwasan. Pagbutihin ang pag aaral ng tagumpay ay makamtan.
Iwasan ang madapa ng hindi masugapa...
Yay! It's another Story. And This time I choose a story with a lesson about education.
Early pregnancy nowadays are increasing. But this story of mine gives hope to those young ones who didn't have the luck to avoid the temptation.
We as parents played a very important role on our children.
But we all know that no matter how we keep on reminding them. The decision still lies on our children's hand.
We are only here to guide and lecture them. They are the one who will decide. They are the one who will be responsible in their own actions.
If ever, just if ever this will happen. We parents should not abandon our children.
Specially the Mother's love will always comes first.
Although they committed a mistake. Let's not scold them but instead we should listen and understand their feelings.
We are parents and are their forever guardian.
Giving them our unconditional love.
leejhen ๐
Surprise!!
https://branch.wallet.bitcoin.com/dICqaQd6lkb
A surprise shareable link for the very first reader of this Article of mine.
If you are an aspiring Writer you are very much welcome in read.cash
๐https://read.cash/r/leejhen
And of course much more welcome in noise.cash too.
๐https://noise.cash/u/leejhen
Just comment in here if you're gonna need my guide. And I'm very much willing to help.
Ang gandang ng daloy ng story mo sis parang hango sa totoong buhay,,para hindi tayo maligaw ng landas dapat talaga ay matuto tayong makinig at sumunod sa payo ngnating mga magulang.