Naranasan mo rin ba?[YEAR 2020]

14 35
Avatar for Sirpogs
3 years ago

This is a poem originally written by yours truly, during lockdown. This is based on my experiences and observations as well in the year 2020 where there was a lockdown and at the same time binuksan ang taong panuruan 2022-2021.

PS: it is written in FILIPINO LANGUAGE, I hope you will read and appreciate it. I will publish also the English version of it soon.

Thank you!

July 14, 2021

11:29am


Ang buhay ng tao ay parang nobela

Nahahati sa mga kabanata

Bawat taon ay may bagong istorya

at sa bawat istorya ay may lungkot at saya

Taong 2020, binago niya ang lahat

Ito ang taon kung saan sinubok ang katatagan ng marami sa atin

Maraming nawawalan na ng pag-asa

Hindi na alam kung saan kukuha ng lakas para magpatuloy pa

maraming mga tanong sa isip at marami ring nakadama ng takot at pagkadismaya.

Isa ka ba sa kanila?

araw-araw nilalamon ng pangamba

kung kakayanin pa, kung magpatuloy pa ba, dahil nakakapagod na ng sobra

Sa tuwing gigising sa umaga

wala na ang tuwa sa mga dating ginagawa

parang ang hirap nang

hanapin ng saya

hindi naman sa tinatamad ka

ngunit hindi makahugot ng lakas kung papaano sisimulan ang lakad

bakit sa bawat pag hakbang ay may takot at pangamba

bakit sobra naman ata ang kaba

Pilit na bumabangon pero bakit parang may humihila

pabalik sa madilim na sulok na nakasanayan na nga atang kasama

Pinipilit namang kumawala, pero bakit ang bigat, bakit ang hirap

hindi makita, hindi masilayan, unti-unti nang

nabibitawan ang salitang PAGLABAN.

https://www.constructionexec.com/article/understanding-and-addressing-depression-in-the-workplace

Parang humihinto ang mundo,

hindi na alam kung saan patungo, saan dadako?

hanggang sa maligaw nanaman ako

Nasaan na nga ba ang daan?

wala na bang paraan?

Parang isang kandilang unti-unting nauupos,

liwanag nito'y unti-unti ring nauubos.

kailangan pigilan ang pagpatak

ng kandilang ito,

na kumakatawan sa mga luha ko

https://www.pinterest.ph/pin/356628864219403825/

Hindi maaaring marinig ng iba,

ang hikbi at iyak,

dahil sanay silang nasisilayan

ang matamis na guhit ng aking mga labi:

ang ngiti, ang tawa, ang saya

GANOON NILA AKO NAKILALA...

Hindi maaaring makita nila

ang malakas na "AKO" na ngayon ay nanghihina

tinatangay nanaman ang isip ng malakas na alon

hindi nanaman alam pa'no aahon

nalunod nanaman sa kalungkutan

'di nanaman alam pa'no lalaban

nandito nanaman ang isip ko

bumubuo nanaman ng sariling mundo

hindi nanaman alam saan huhugot ng lakas

hindi alam paano tatakas

WAKAS!

https://litreactor.com/columns/giving-yourself-permission-to-break-writing-through-depression

END THOUGHT

Always find time to talk to your loved ones, you don't know what they're going through everyday and the word "hello" "how are you" really means a lot to them. Because DEPRESSION HAS NO FACE!

I read the publish article of @TengoLoTodo it is mentioned there that he is struggling with depression and I hope and Pray that you will cope with it. God will protect you.

Sponsors of Sirpogs
empty
empty
empty

Thank you as always to my very kind sponsors @TengoLoTodo @Bloghound @OfficialGamboaLikeUs

God bless you and your family ❤️❤️❤️

Yours Truly❤️

--Sirpogs

5
$ 0.17
$ 0.05 from @Bloghound
$ 0.05 from @OfficialGamboaLikeUs
$ 0.05 from @dziefem
+ 1
Sponsors of Sirpogs
empty
empty
empty
Avatar for Sirpogs
3 years ago

Comments

Isa ako sa dyan , araw araw halos di ko na alam ang aking gagawin, ang aking pakiramdam ay wala ng saysay ang aking buhay dahil hindi ako matulong sa aking pamilya , pero hindi ako sumusuko lahat ng lungkot pangangamba ay dinadaan ko nalang sa sulat at binabahagi ko dito sa readcash. Hanggat may pag asa malalampasan lahat ng ito.

$ 0.00
3 years ago

Hanggat may buHAY at humihinga BUhay rin ang Pag-asa

$ 0.00
3 years ago

"araw-araw nilalamon ng pangamba kung kakayanin pa, kung magpatuloy pa ba, dahil nakakapagod na ng sobra"

that's me, idk kung tutuloy paba ako sa araw-araw, I can't find my happiness for the last few days, pakiramdam ko nasabilangguan ako na di ako magawang suportahan ng mga taong malapit saakin. Idk myself anymore HAHAHAHA, wala akong idea kung pinipilitko nalang ba sarili kong tumayo araw-araw para salubungin ang bagong bukas, napapagod ako. Idk what is happiness anymore, idk myself...idk anything about my feelings and emotions anymore. It feels like na I'm waiting sa isang bagay and also idk what kind of thing it is.

I wrote a poem about sa nararamdaman ko, lalagay ko dito sana okay lang sayo sir.

"Sa lugar kung saan ay daig pa ang bilangguan, Andito ako nakaupo at inaalala ang nakaraan

hinahanap ang pagmamahal ng magulang, suporta ng mga tao saaking kapaligiran.

Pero tila'y isang papel na bangka ang aking sinasakyan, na dahan-dahang nababasa gaya ng aking mga unan.

Ang luha'y tumutulo nanaman, Hindi ko malaman kung saan ang kasiyahan ay muli kong matatagpuan.

Pero laging isang katanugan ang meron saaking isipan, Ano ba ang misyon ko sa mundo na aking ginagalawan?

Dahil pahinga ay hinahanap ng aking katawan, at napapagod na ako....magpatuloy sa daan ng aking kinabukasan"

$ 0.00
3 years ago

Mahusay po 'yong pagkakagawa ng Tula. Minsan talaga sa buhay natin nararamdaman at nararanasan nating wala tayong karamay, ganoon paman piliin nating magpatuloy parati. Ang nakakatuwa dito ay nakahahanap tayo ng sandigan para unti-unting iwaksi yong mga negatibong nararamdaman katulad na lamang ng pagsulat. Dito maihahayag natin lagat ng guato nating sabihin na somehow nakatutulong ma relieve yong stress natin.

$ 0.00
3 years ago

oo sir, nagiisip ako if gagawa bako ng article na base rin sa nararamdaman ko.

$ 0.00
3 years ago

mas maganda, may paghuhugutan.

$ 0.00
3 years ago

I wrote a poem about this pandemic and how I thought that I need to keep going sa kabila ng mga nangyayari. Just want to share it here. Hope you don't mind. :) Laban lang tayo! :)

"PANDEMYA"

Sa hindi inaasahang pagkakataon Halos ang lahat ay nakulong ng isang taon Nakulong ng walang kasalanan Sapagkat ang pandemya ang dahilan

Ngayong pandemya, samo't sari ang nadarama Ang lahat ay nangangamba Nangangamba na baka mahawa At kumalat sa buong pamilya

Araw araw ay namomroblema Ang hiling sana ay matapos na Sapagkat ang sinasabing new normal Ay hindi na kinakaya pa ng mag-aaral

Mag-aaral na hindi na alam ang gagawin Hindi alam kung ano ang uunahin Pamilya, pandemya o pag-aaral ang iisipin Ngunit sa kabila ng mga ito ay kakayanin Para sa pangarap, ang nasimulan ay tatapusin.

$ 0.00
3 years ago

Mahusay kapatid. Iba ang nagagawa ng pagsusulat sa buhay ng tao, sa pamamagitan nito nailalabas natin 'yong mga nais nating isuko, upang makapag adjust din tayo. PATULOY NA SUMULAT PARA MAGPAMULAT.

LABAN sa buhay at sa Pangarap

$ 0.00
3 years ago

Yes. That's what we need! At maging matatag tayo. 💚

$ 0.00
3 years ago

Kailangan ko to today, kapatid. Minsan, nakakalimutan natin.

$ 0.00
3 years ago

Mahalaga talaga ang salitang COMO ESTAS (Kumusta). Sana parati nating banggitin sa kanila.

$ 0.00
3 years ago

kumusta ka naman, sirpogs? mixed spanish pala po ako. como estas, mi amigo?

$ 0.00
3 years ago

Nasa mabuting kalagayan naman na po. Paunti-unti nilalagpasan 'yong mga pagbabagong dala ng pandemya.

$ 0.00
3 years ago

that's amazing!

$ 0.00
3 years ago