Where did I go wrong? What Did I do something wrong? Why they don't like me? This is the questions that keep appearing in my head all the times, I can't help it but to ask myself "Where, Why, and What".

Jealousy is a big part of ourlife, especially to the people who don't want you to see being above them. Yes, jealousy can do a lot of things. Jealousy can make you suffer and can make your life not easier.

Ang ingay dito sa bahay, sobrang ingay rin ng kapaligiran ko. May sisigaw doon, may sisigaw dito, sa totoo lang feeling ko walang lulugaran pagiging tahimik ng utak ko.

I just want to have a rest, walang ingay, walang kahit ano na pwede makapagpagulo ng utak ko. Hindi ko rin masuway mga tao dito, the more na sinasabihan the more na matitigas ang ulo. Minsan ako pa yung napapagalitan, sasabihin lumayas nalang daw ako o humanap ng tirahan.

As if naman, kung may pera lang ako baka naghanap ako ng boardinghouse eh.

Di naman ako busy, wala ring ginagawa. Pero nasapoint ako ngayon na tamad ako sa lahat, tinatamad ako umitindi, tinatamad ako magnigay ng pansin sa lahat at tinatamad ako pansinon yung nga bagay-bagay. Ultimo pagsusulat nawawalan narin ako ng gana, di naman sa literal na walang gana pero to the point na tinatamad lang talaga ako or maybe may pinakamalalim na reason pa kung bakit.

Yung about naman sa desisyon ko, napagusapan namin na itake ko nalang daw as opportunity yung pagalis ko dito.

Gusto ko magtapos ng pagaaral, pero di pa umaayon panahon sakin kasi the more na gusto ko mas the more na pinapakita ng panahon na unahin ko muna magulang ko, sa ngayon iniisip ko responsibilidad ko sakanila.

Di naman nakakatamad mabuhay o ano paman, sadyang kailangan ko lang rin muna matutunang tumayo sa sarili kong paa para sa sarili ko at para sakanila. Di ko man mabigyan ng kasagutan lahat, pero di magaan at di rin to mabigat sa pakiramdam. Kung pwede ngalang sana magkaroon ng kahilingan, hiling ko lang sana maging maayos lahat.

Sabi ng jowa ko, may mga kapatid naman ako pero bakit di daw nila tinutulungan si daddy? Yung reason naman nun is di nila ako tanggap as kapatid dahil anak ako sa katulong, siguro naiinggit sila kasi yung atensyon ni dad nasakin.

Mukhang magpapublish ako ng rant ngayon ah, mukhang dito ko nalamg rin ilalabas saloobin ko.

Diba, di naman masama tumanggap ng tulong? Di rin masama magtake ng isang bagay at gawing opportunity, pero nakokonsensya ako, dahil sakin may tao na isesetaside yung pangarap para muna tulungan ako. Mahal na mahal ko yun. Gusto ko sya kontrahin pero wala akong magawa kasi onpoint sya magsalita, tama naman siya. Sino bang tutulong saakin? Wala, ako lang at sarili ko.

Wala akong ibang pwedeng asahan kundi sarili ko lang lalo na at iisang anak lang, wala akong pwedeng panigan na iba kundi sarili ko lang kasi sarili nalang rin ang meron ako. Sa gulo ng mundo pati utak ko gumugulo.

Kapag iniisip ko na may mga responsibilidad ako na gagampanan para sa pamilya ko, at kapag iniisip ko sila di ko maiwasang wag umiyak. Di ko rin maiwasan na wag maiyak kasi alam ko mismo sa sarili ko yung hirap na pinagdadaanan namin.

Nagpapadala naman ate ko, 5k perweek. Pero sa 5k nayan kulang pa, kung wala dito anak ng ate di rin naman siya magpapadala ng pera.

May pension si dad, pero nakasanla ATM nya kaya wala kaming makuha each month. Mababa lang pension ni dad, 4-5k lamg natatanggap na permonth at sa nakasanlang ATM napupunta kaya need talaga naming magtipid.

Buti nga, kahit papaano may naiipon ako. Sakto narin yung bagay nayun kapag aalis na ako, need ko lang na wag magalaw lalo na at minsan may gustong bilhin nanay ko at kapag diko maibigay nagagalit. Gusto ko man maglabas ng saloobin sakaniya, wala rin akong choice since mas di niya ako maiintindihan.

Although gusto ko magopen up sakanila na medyo napapagod ako sa lahat at nawawalan ng energy, problema alam ko rin na malabong maintindihan nila punto ko. Di nila ako maiintindihan at mas lalong di nila megegets yung sasabihin ko. Swerte ko na sa part na di rin sila disapprove sa part na may flight na ako papuntang Baguio, nakausap ko narin sila. Sinabi nila na okay lang daw kung para naman sa ikakabuti ko, di ko rin pwede iasa lahat sa ate ko dahil baka may sumbatang maganap sa huli so much better nang tugunan ko na muna lahat ng responsibilidad at pangangailangan para sa part nayan matulungan ko sila.

Jusko, iguide sana ako ng nasaitaas. Wala akong alam sa magiging buhay at magiging results ng mga pwede mangyare. Pero nagpapasalamat parin ako sa mga tao na andyan para maintindihan at ingatan ako, para tulungan at gabayan ako. Madaming salamat sainyo.

Pasensya na, eto lang ang maisusulat ko muna sa ngayon. Munting karangalan saakin ang inyong pagdalaw.

Sabi nila..

Wag ko daw muna pagtuunan ng pansin lahat, bigay ko daw best ko, bigay ko daw lahat ng kaya ko. Wag daw ako susuko at wag tatalikod, sure daw sila na sa oagalis ko isang bagong buhay yung naghihintay sakin sa aking papatunguhan, ang swerte ko na sa part na sobrang supportive sila sa bagay na ito.

Sa financial problem.

Napagusapan narin namin to, magbibigay si dad ng konting tulong sakin bago ako umalis para pangdagdag sa kung ano man gagastusan. Sabi nga ng jowa ko, hayaan ko daw muna yung gastos sakaniya until sa magkatrabaho ako. Sana nga magkawork agad ako na wala pang 2weeks mismo sa Baguio, ayaw ko abutin ng matagal na wala parin.

Any work will do basta magkaroon.

Mga bagay na need ko pa iconsider.

Eto talaga eh, iniisip ko to eh tulad ng anong mga bagay ba mga kailangan ko munang iconsider? Meron ba? Kasi alam ko oo pero di ko sure kung ano..

Author's Note

Sobrang walang kabuluhan article ko ngayon, puro worries yung laman. Diko alam kung tutuloy ko paba pagsusulat ko o titigil nako, kung may kasagutan man sana please enlighten my mind, I really need the exact answer about it.

11-14-21
By: GyraG.