Edukasyon o Kabataan ang Totoong Pag asa ng Bayan?

"Kabataan ang pag asa ng bayan" - mga salitang sinabi ng bayani ng Pilipinas Dr. Jose Rizal. Isang kasabihan na pinanghawakan noon pero hindi na ba ngayon?

Noon kabataan masaya lamang naglalaro, pumapasok at nag aaral sa eskwelahan at tumutulong sa gawaing bahay. Mga mababait, masunurin at maaasahan. Mga kabataan noon ay maayos na nag susuot ng damit na naaayon sa panahon palda at short na mahahaba, pantalon na maayos at walang butas, damit na takip ang balat lalo dibdib mga kasuotang kagalang galang at malinis. Mga kabataan at sumusunod at marunong sumagot, mga po at opo salita sa mga nirerespeto. Bibihira ang nagmumura at halos wala pa nga. Mga kabataang dekada sitenta sila ang tunay na pag asa.

Pero panahon ang lumipas, lahat ay nagbago. Kabataan noon sila nay pamilyado. Gumawa ng sariling pamilya dun na pala mag uumpisa. Silang kabataan noon naging pabaya sa anak 4 sa 10 katao ang natitirang matino. Ang natirang porsyento nagpaya at napariwara di nila alam anak nila ang magdurusa. Kabataan ngayon suot at halos wala natuto lumandi maaga nagpamilya. Edukasyon binalewala ngayon silay nagdurusa. Huh? Nagdurusa nga ba? Wala ka ibang maririnig mura at panlalait respeto sa iba di na nababanggit.

Tingin mo parin ba KABATAAN ANG PAG ASA NG BAYAN?

Atin namang pag isapan Edukasyon ang sagot sa kahirapan. Maaring ito ang solusyon at sagot pero sila pang nagbibigay ng malaking tanong: Anong nangyayari? bakit lalo tayong naghihirap. Una nating pag usapan ang mga nahalal sa gobyerno. Marami sa kanilay nakapag tapos madalas silay abugado. Nag uusap sa kabutihan ng pilipinas? Parang di ko maramdaman. Kung sino pa ang aasahang makatulong sa mahihirap sila pang naglulubog pa at nagpapahirap. Mga corrupt na opisyal dumadamit lumalaganap. Nakakaawang mamamayan mahihirap na pinag hihirapan ang trabaho lalong naghihirap; mga mayayamang nagpapakasarap masaganang buhay ang nalalasap.

Sunod ay ang mga raliyista, minsan istudyante minsan sa kalsada. Ipinaglalaban ang gusto nila kahit walang kwenta. Nag aaral sila ng ganun pag natapos ay sila ang tatama ng mali ng iba. Pero bakit sila pang dumadagdag sa sakit ng lipunan magulong tao magulong pamamahayag. Pano nga ba ito masusyulusyunan kung lahat ay parang walang katuturan. Nakakalungkot isipin pilipinoy napag iiwanan......

Salamat.