My Story about Make-Up

Cosmetics are very popular especially among us girls. Make-ups can enhance our ordinary looks, it can change how we appear physically, but of course if we know how to blend it right according to our skin's complexity.

I was in my elementary years when I had my very first make-up. During those times I was always a participant in a dance presentations and singing programs in our school and eventually I also have joined contests held at the different elementary schools in our district. (Talented yarnn?)😂

It was my Aunt who first put my make-up at that time. It was nothing to me, by the way, as what I have still remember, I just want to look nice and pretty at that time, I was insecure kasi looking at my friends na may kulay sa mukha.😂 So keri lang, my Aunt just doing what she wants and I just waited her to finish it. When I looked at the mirror, nagpa-cute cute pa talaga. Sinasabi ko sa sarili ko, "I am pretty." Ang confident din talaga noh? hahaha😂, tinawanan lang ako ni mama nun, ang arte ko daw sabi ni mama. Natuwa din naman yung Auntie ko sa naging resulta nang ginawa niyang make-over sa mukha ko. Di naman masyado kinapalan yung make-up kasi baka daw magka-allergy ako sa make-up na nilagay kasi nga baby face pa ako nun at tsaka first time ko malagyan ng make-up sa mukha. Hanggang sa nasanay lang, everytime na may sinasalihan kami na contest, di naman talaga pwede na walang make-up, adds-on na rin yun, at para di halata na namumutla na sa kaba.😂 Hanggang sa kami nang mga kaklase ko ay nagdalaga na, we learned to put a little bit of make-up everytime we went to school.

When I turned to high school, my mother said that I should not wear make-up anymore. I should look the ordinary me. I should not change my appearance daw para magustuhan ng ibang tao. Kailangan ko daw tanggapin kung ano at sino ako. Tama naman si mama, at that time, di na ako naglalagay ng make-up sa mukha ko, kaya lang, andyan pa rin yung insecurities kasi, takot kasi ako'ng ma-bully. Pero, lahat naman siguro tayo, naka-experience na ma-bully. Kaya, every after lunch naglalagay talaga ako nang make-up di naman masyadong makapal. Kalaonan, nagka-break out tuloy ako. Nag-start ng maglabasan yung pimples ko. Nagsisi talaga ako at that time na hindi ko pinakinggan si mama. Pasekreto din kasi ako na bumibili, at kung minsan nagpapabili nang make-up, ayun na-karma si bakla. Napagalitan ako ni mama.😅 Di na talaga ako umulit pa. At thankful kasi, naagapan naman yung pimples.😊(Lesson Learned:Mother Knows Best)

When I was in college, ang nilalagay ko na lang sa mukha ko ay lipstick, face cream at face powder. Hindi na ako sumubok maglagay ulit ng make-up, maliban na lang kung may event sa school, pero pag ordinary school days lang, yun lang talaga nilalagay ko. Sa college na din ako natuto maglagay ng eyebrows at eyeshadow, kaya lang di ko ma-perfect😅, siguro kasi nga tinigilan ko na maglagay ng make-up at di ko na rin na-improve yung skills ko sa paglalagay nun, nung time na nataranta ako sa break-outs ko. 😂

Kalaonan, naglabasan din naman talaga yung pimples ko ulit, kasi sa stress din sa school works at mga personal issues sa buhay. I was engaged naman din kasi sa mga products na nakaka-enhance daw sa skin complexity at nakakadagdag ganda sa mukha. I tried a lot of products like facial washes, face creams, and a lot more. Hindi talaga makuntento ehh. Buti na lang dahil sa safeguard naagapan ulit yung pagdami nang pimples ko, gumamit din ako nun nang ibat-ibang klase nang sabon na nakakatanggal daw ng mga pimples, di rin naman umubra. Sa safeguard lang talaga unti unting nawala yung mga pimples ko sa mukha. Disclaimer lang, I am not promoting here, share ko lang naman.😅

Lesson learned ko talaga, dapat makuntento tayo sa kung ano ang hitsura natin. Hindi naman basihan ang ganda nang mukha, panlabas lang kasi yun, ang importante kung ano ang nasa kaloob-looban natin. Mas maganda yung kitain kaysa sa panlabas na hitsura.

Yun lang, thank you po sa pagbasa nang aking storya.

God Bless po😇