Dapat daw yung nanay at babaeng anak ang close sa isa't isa pero hindi sa sitwasyon namin.
Hindi kami yung typical na mag-ina na kaya kong sabihin sa mama ko kung ano nararadaman ko, kung ano mga nangyayari sakin, kung sino gusto at ayaw ko, etc. Pero yung mama ko mabait sya, maalaga, mapagmahal, maalalahanin, at iba pa.
Ang tanong dun bakit di kami close? Sa totoo lang di ko din alam eh. Habang lumilipas ang panahon di ko namamalayan na malayo na pala loob ko sa kanya kaya nga sobra akong naiinggit sa mga kaibigan at kaklase ko na malapit sa mga nanay nila eh.
Yung hihilingin mo na sana ganun din kami o kaya kailan kaya kami magiging ganun. Madalas kasi samin ay maguusap lang kapag may kailangan tanungin o kapag may hinahanap o ipaguutos. Di namin naranasan mag-usap about school, love life, problema,etc.
Kayo ba? Paano kayo naging close ng mama mo?