Entering in a relationship is part of our growing as teenagers. I know that you have someone you love when your in highschool. Am I right? I have my first love in highschool. Itago na lang natin sa pangalang Mico. Hahaha. Yes, I entered in relationship way back in Grade 10.
I don't expect to fall inlove with this guy who treat me as his true friend. I treat him as my friend also and as my classmate. He is my classmate since Grade 7 until Grade 10. When we were in Grade 9, we became friends. Just a normal friend. He is so quite and a smart guy. Sometimes, napaka funny niya pag kasama kaming dalawa sa field. We are both in the achiever or in the top students. I'm so happy na kasama siya always mag study, kumain and so on. Before, I don't like to be friends with him. Because, I was afraid that my classmates might create some weird rumors to us. Kapag kasi ang mga achievers ay nagsama noon. Yung mga ibang classmates namin is maiinggit. Di ko din alam bakit ganun sila. Kaya, kaming mga nasa achievers is minsan lang nag-uusap and then sometimes, mag-isa lang kami kakain sa recess. Pero kapag mayaman ka tapos matalino. Edi, madami kang mga kaibigan. Basta ganun ang mga estudyante sa school namin noon.
Isa sa mga personalities ko na maka sense kaagad ng mga negative thoughts mula sa mga plastic na tao. Yung nasa-isip ko pa lang pero alam ko na kung ano ang kasunod na mangyayari if I do that thing. Ahh, by the way. When I was in highschool. I have few friends, as what I said to my previous article. But, they are not my true friends. Hehe. Pero pasalamat na lang din ako sa kanila. Dahil kahit fake sila sa akin. Atleast may kasama akong kumain. Nakikisabay lang kasi ako minsan sa kanila pag lunchtime. Di talaga ako welcome sa group nila. HAHA.
Until, we enter in Grade 10. One day, I was in the Library. Reading some books. Mico sat besides to me. I was shock because, he just appeard in my side. Ako naman na nahihiya na sa kaniya. Hindi ko na lang siya pinansin noon. Unless, siya ang unang magsalita. I can say that I am weird before. Nahihiya ako sa kaniya, kaya tumayo na lang ako para lilipat ng upuan. Pero, bigla siyang nagsalita na ikinagulat ko.
"Lunah, aalis ka na?" , pakalmang tanong niya sa akin.
Natatandaan ko pa nun. May eyeglasses pa siya at may panyo sa likod. Ang tanging sambit ko naman ay..
"Ah, opo... Bakit?", pagsasagot ko sa kaniya.
"Pwede, umupo ka muna dito? May itatanong lang ako sayo", sagot niya na kalmado pa din ang boses.
Ako ay natatakot na makipag socialize sa kaniya kahit friend ko pa siya. Dahil, alam niyo na. Baka may makakita sa amin. And akalain nila na nag share kami ng answers sa assignment or baka may something between saming dalawa. Basta yun ang nasa isip ko noon. Takot ako lumapit, lalo na lalake siya. Pinakalma ko sarili ko at nagsalita.
"Ah, sige sige Mico. Baka may makakita sa atin. Alam mo na, baka ano isipin nila", Yun lang ang sambit ko saka bumalik sa kinauupuan ko.
Ito talaga ang hindi ko makakalimutan sa Grade 10 life ko. When he asked me kung bakit ko daw nilalayuan ko na siya, di kagaya noon pag Grade 9. Simula daw na iniiwasan ko siya ,nawalan siya ng kaibigan. Bigla namang naawa ako sa kaniya. Di ko din alam na ako lang pala ang naging kaibigan niya. At biglang na gui-giulty ako sa sarili ko.
Nagpaliwanag ako sa kaniya na. Natakot ako na baka may masabi mga ibang classmates namin. Iniiwasan ko siya noon dahil, nakakahalata na ang ibang classmates namin na close na kami. Before kasi ako nakikisabay sa mga friends ko na babae, is siya yung naging friend ko. Alone kasi ako always, kasi di ako nagsasalita. Kasi mahiyain talaga. Pero, siya mismo ang lumapit sa akin noon. Sumasabay-sabay siya sa akin hanggang naging close na kaming dalawa. The only hindrance na nag pahiwalay sa aming friendship is ang mga taong nakapalibot sa amin. Nasesense kasi ng mga classmates namin na close na kami masyado, lalo na't nasa achiever kami. Naiinis din ako minsan sa mga kaklase ko dahil ganun ang mga mindset nila. Puros chismis lang ang ginagawa sa buhay.
But, you know. Bumalik kami sa dati. Hinayaan namin ang mga chismis ng classmates namin. Sabay na kaming magstudy, kumain sa canteen, magkwentuhan sa field, gawa ng assignment and so on. Ang iniisip namin always is ang grades namin at kung paano ma maintain ang achievements namin. Not until, I fall inlove with him. Yes ! I fall inlove with him in a wrong time. I know nasa Grade 10 pa lang kami.
Pero, I do keep it as a secret until now. He is my first love. And that's my Bestfriend Mico....
Part 2 pa ba? HAHAHA. First love never dies ba kamo?
Thank you for reading. If I have a time. I will continue writing the next part of it.
May highschool love story ka din ba? Share naman diyan. Hehe
Waaaittt. Bakit kinikilig ako?? Part 2 na agad agad haha. Naalala ko nanaman nungg nayayakap ako ng crush ko dati hays hahahaha