first time posting in my language in 3..2..1..
siguro nga kasiyahan din ito.
kasi hindi ako umiiyak, walang mabigat.
hindi na gaya ng dati, na parang dumadaan lang ang mga araw habang nasa iisang tungtungan ang aking mga paa.
mayroon pa ring pinaghihirapan, pero mas may lakas para lumaban.
'yug tipong sa pagtapos ng araw, may inaasahan?
ang sarap pala kapag ganoon ang pakiramdam
'yung mga ginagawa ko meron palang pinatutunguhan.
'yung bawat araw at gabi, di pala nasasayang.
Tapos ito pa, dama mo pa 'yung suporta.
May nagmamahal nga sa'kin bakit ko 'yun nakalimutan?
'Pag ako umiiyak, meron ding lumuluha
sinasamahan ako, sa pangit man o maganda.
first time posting in my language in 3..2..1..
siguro nga kasiyahan din ito. kasi hindi ako umiiyak, walang mabigat. hindi na gaya ng dati, na parang dumadaan lang ang mga araw habang nasa iisang tungtungan ang aking mga paa. mayroon pa ring pinaghihirapan, pero mas may lakas para lumaban.
'yug tipong sa pagtapos ng araw, may inaasahan? ang sarap pala kapag ganoon ang pakiramdam 'yung mga ginagawa ko meron palang pinatutunguhan. 'yung bawat araw at gabi, di pala nasasayang.
Tapos ito pa, dama mo pa 'yung suporta. May nagmamahal nga sa'kin bakit ko 'yun nakalimutan? 'Pag ako umiiyak, meron ding lumuluha sinasamahan ako, sa pangit man o maganda.