Crush ko pala

1 5

" Hi Emmy! gusto kita matagal na"

*

*

The story started when I was grade 11. Magkaklase kami and super weird pa siya noon. Nakaupo ako sa front row then siya ay nasa likod ko. Napalingon ako that time tas gwapo naman siya, yun nga lang nerd.

: Guys? kilala niyo ba ang lalaking yun?

: Yieee. crush mo siya noh?.

: Hindi.. nagtatanong lang, medyu pogi kasi.

: Emmy tawag ka ni Yann.

Tas halos lahat ng mga kakalase namin tinutukso ako sa kanya hanggang sa napangiti nalang kaming dalawa. Those years, napapansin ko masyado siyang clingy, maingay, papansin, bibo, masiyahin at loko-loko. Kung saan ako, nandun din siya. Kung ano yung kinakain o iniinom ko, humihingi siya. Bawat assignments, minsan nangongopya pa pero every recitations or activity siya naman ang nagtuturo sa akin. Hanggang sa na discover ko na sobrang sikat pala siya, achiever, talented and dreamboy talaga ng lahat. Ayun! tuluyan ko na siyang nagustuhan pero di lang ako nagpapahalata.

: Yann!

Hindi ko siya pinapansin.

: Hoy! Yann!

: Hi (smile and wave ng kamay sabay iwas)

Unting-unti kong nilalayo yung loob ko sa kanya. Hanggang sa dalawang taon na ang lumipas at yun na nga! di na kami masyadong close, di na kami magkaklase, at magkaiba na ang aming mundo. Pero everytime na makikita ko siya sa hallway biglang aakbay yun, tatawagin ang pangalan ko, e che-cheer ako, kukulitin ako at minsan ngigitian ako bigla. Isang araw, habang nasa park kami.. nag confess ako sa kanya. First move na to!

: Emmy gusto kita matagal na.

Bigla siyang tumayo at nawala

: Gusto kita kasi mabait ka, matalino, pogi at talented.

: Thank you for admiration. stay inspired we know u'll go far! (bulong niya)

Napayuko na lamang ako at biglang napaiyak ng sobra.

: Ganun dapat! ganun dapat yung sasabihin ko sayo!. Sana pinansin nalang kita at hindi na ako umiwas pa. Sana panaginip nalang ang lahat!. Ang sakit! sakit!.

(Biglang dumating yung mga kaibigan ko )

: Yann! tama na.. patay na siya. Wag mong sisihin sarili mo. Lumayo ka lang naman sa kanya para mapigilan mo yung feelings mo.

: Pero yun na nga! sana nung nagpapapansin siya sa akin! binigyan ko siya ng oras. Siguro, nalaman ko nang maaga na may malubhang cancer na pala siya.

: shh.. tahan na.

May mga bagay talaga sa mundo na hindi natin mapipigilan. May mga taong mawawala sa mga panahon na hindi mo talaga inaasahan. Yung mga taong akala sobrang masaya, yun pala sobrang durog na. Dapat kasi ang panahon ay pinapahalagahan. Bawat oras at araw na buhay kapa, isang malaking biyaya na yun. Spend your life doing things that will make you happy, tell everyone how you really feel and live your life to the fullest without regrets.

1
$ 0.00

Comments

Ang pagsisisi talaga laging nasa huli.

$ 0.00
4 years ago