Hello ReadCash! May narinig akong storya mula kay anti na may mga magulang na sobrang dependent sa mga anak. Alam niyo iyon pinapasa ang responsibilidad sa mga anak nila tapos ang katwiran nila ay kung wala sila wala din tayo sa mundo.
May kilala din ba kayong magulang na ganito? Naiiyak na naiinis ako sa mga magulang na ganito. Wala tayong kaalam-alam na mabubuo tayo in the beginning right? May mga magulang na parang utang na loob kung bakit tayo nabubuhay sa mundo.
Naiintindihan kong may mga magulang na nakakapagsabi ng masama kapag galit sila. Pero excuse ba iyon para pagsabihan ang isang anak na ng masama? Hindi ba dapat minamahal ang isang anak? Christmas na pero itong mga naririnig kong storya ay nakakaiyak.
Oo, malaki ang sakripisyo ng isang magulang pero hindi naman dapat iaasa na sa mga anak lahat-lahat di ba? Lalo na kapag may pamilya na ang isang tao. May limitasyon ang pagtulong at hindi masamang tumulong kung mayroon ka. Ang masama kahit walang-wala ka pinipilit ka nilang magbigay.
Kung may pamilya na ang isang tao, huwag ka ng mag-expect ng gaya ng dati na po full support kase may iba ng responsibilidad ang isang tao. Kung may pamilya na ang isang tao medyo expect mo ng pwedeng hindi na siya makapagbigay kung makapagbigay magpasalamat nalang kasi naalala ka pa niya.
Huwag mong pilitin ang isang anak na tumulong at gawin ang responsibilidad ang isang magulang, dahil responsibilidad ng magulang yan. Hay naku bakit hindi nalang magtulungan ang isang magulang at anak para makaalwan sa buhay. Hindi iyong singil ng singil ng sakripisyo sa isat-isa. Medyo toxic pag ganito ang pamilya pero maaayos ito kung may pagkakaintihan at pagmamahalan hindi iyong pasahan-pasahan ng responsibilidad sa tao na hindi naman dapat.
Hindi dapat ganyan mindset ng mga magulang. Paano makakaipon ang anak dapat kusa hindi yung sapilitan. Responsibilidad ng magulang na gabayan ang anak at maging magananda ang kinabukasan.