Panganay ako sa apat na magkakapatid at kalimitan kapag may problema ang isa sa mga kapatid ko ay ako talaga ang tinatakbuhan. Lalo na sa usaping pinansyal mula noong nag umpisa kong magtrabaho hanggang ngayon na magkaroon nadin ako ng pamilya.
Ate may extra kaba, pahiram muna.
Ate may pera kaba kinapos ako sa budget
Ate baka pwede makahiram ng pera pang apply
Ate baka pwede makautang sayo para wala ng interes
At marami pang iba na kwentong pera. Tama nga yung sabi dun sa isang memes na nabasa ko, yung Banco De Ate 😊
Wala naman ako ganong kalaking pera, nung nagtatrabaho pako hindi din naman kalakihan yung sweldo ko, at nung magkaasawa naman ako yung asawa ko nalang yung natatrabaho samin at kahit papano may konting naipon. Pero sadyang ako yung takbuhan nila kasi siguro alam nila na hindi ko naman sila matitiis.
Nung isang araw kausap ko yung kapatid ko sa Messenger. May utang pa kasi sakin yon halos isang taon nadin mahigit na nagkakahalaga ng 30,000 PHP. Nakapag umpisa lang sya maghulog sakin nung January tapos nahinto dahil nagka covid at ngayon nalang ulit nakapag awas awas. Hindi ko naman sana pahihiramin ng pera yun kasi naaasar ako, alam nyo ba kung bakit? Yung pera na yun naipatalo lang sa sugal tapos inutang sa ibang tao at napakalaki ng tubo. Humingi sya sakin ng tulong kasi stressed na stressed na sya kung paano gagawin nya. Sinermunan ko muna sya bago ko sya pahiramin. Yung sermon na may paalala ng isang ate na sana magbago na sya. Nangako sya na magbabago na at aayusin na yung buhay nya.
Tinupad naman nya yun at nakikita ko unti unti kaya masaya ako. So ayun nga, magkachat na kami nung isang araw. Mag aawas daw kasi sya ng pera, biniro ko sya na bigyan ng pambili ng pagkain anak ko. Sabi nya kasya na daw ba yung 500. Sabi ko malaki masyado, kahit 200 lang. Tapos sabi nya sige 1000 na bibigay ko kay Blue. Tinanggap ko na kasi malaking tulong yun para samin.
Naiyak lang ako nung mga oras na yon. Hindi naman ako nanghihingi ng kapalit pero yung mabasa mo lang yung ganitong mensahe mula sa mga taong natulungan mo e sobrang laking bagay. Nakakataba ng puso, masarap sa pakiramdam. Narealize ko din nung mga oras na yun na bilog talaga yung mundo. Hindi palagi na meron ka at sila wala. Dadating din yung oras na magkakaroon sila at ikaw naman ang mangangailangan.
Lesson? Wag tayo magsawang tumulong hanggang nakakaluwag luwag tayo. Hindi man natin hilingin pero ayan babalik sa atin lahat ng mabubuting gawa na ginagawa nating sa kapwa natin.
Sana all bumabawi 😅
Mommy Yen
Nice article