Anxieties

Kani kaninay masaya lang,

Ngunit biglang nabago ang timpla

Ang kaninang ngiti sa labi

Napalitan ng lungkot na hindi alam kung saan nanggaling

Kinondisyon na ang aking sarili

Para gumawa ng artikulo na kanina ko pa iniisip

Ngunit bakit mas nanaig ang pait

Ang bigat at lungkot na hindi ko alam kung saan nanggaling

Susulat sana ako ng artikulo

Artikulo na magsasalaysay kung bakit ako ganito

Ngunit ninais ko lamang na sumulat ng tula

Tula na hindi ko alam kung ano nga ba ang paksa

Tayoy bumalik sa unang sambit

Bakit tila sumisikip ang dibdib

Nais kong manalangin para sa kapayapaan

Kapayaan na tanging Diyos lang ang makapagbibigay.

Marami sa atin ang nakakaranas ng ganito.

Ito marahil ay sobrang pag iisip o depresyon.

Tulad ko, ikaw din ay walang ganap na pag amin

Pero alam mo sa sarili mo na tulad ka din namin.

Hindi madali ang pinagdadaanan natin

Dadating sa puntong aayaw ka nalang din

Iiyak nalang bigla dahil sa bigat ng damdamin

Pero ikaw lang din ang nakakasaksi.

Hindi ko alam kung saan patungo ang buhay.

Kung ano ang plano ng Diyos sa ating hinaharap

Pero mas pipiliin ko padin na manalig at magtiwala

Dahil alam kong may Diyos na hindi ako pababayaan.

Habang sinsulat ko ang yaring tula

Patak ng luha sa unan ko ay ramdam

Hindi ko alam kung paano ito gagaan

Kaya naisipan ko na lamang na sumulat ng tula.

Susubukan kong matulog upang mapahinga ang diwa

At nawa sa aking paggising makita ang bagong pag asa

Hinihiling sa Diyos na sana matapos na

Itinataas ko na sa kanya lahat lahat kong dala.

Nararanasan nyo din ba yung ganito? Yung bigla nalang malulungkot tapos iiyak 😅 Ayaw ko ng ganitong pakiramdam pero patuloy padin ako sa pakikipaglaban. Alam ko dadating din yung panahon na magiging free yung puso at isip ko sa lahat ng anxieties. Pasensya na dito pako nagdrama. HAHA