Fixin' a Broken life

✍️: Love

_______________________

Is forever does exist in this world full of judgement and what ifs? In my case I believed all things and event was temporary not until I found her.

I grew up in a broken family. In short ako lang naman ang nakikihati sa atensiyon nila dahil nabuo ako sa isang pagkakamali.

My mom doesn't love my biological dad but my dad really loves my mom. Anggulo diba? One sided love were the reason why I'm living in this world.

Sa sobrang pagmamahal ni dad kay mom ay nagawa niyang gahasain ito kaya ako nabuo. Umabot pa nga sa puntong naisipan ni mommy na ipalaglag ako. Honestly, I hate my dad for what he did dahil naapektohan ako nang todo but someone advices me not to.

Lumaki akong pabaya sa pag aaral, naging bulakbol, nakikipag barkada sa mga sira ulo. I'm so depressed with their accusations about me. Kasalanan ko bang nabuo ako? Then one day while going my way home drunk, someone grabbed my whole when I suddenly lose my balance.

"Kuya lasing ka, parang nahihirapan ka na sa pag uwi, kanina pa kita sinusundan baka kung mapano ka" a sweet voice rendered in my ears.

"I'm *hik* ok, t-thanks" I said trying to stand properly without her guidance but myself didn't let me unhold her warm hold.

"Hindi ko po alam saan bahay mo eh ajksjdhsjsjksjshdhd" I cannot understand what she was saying about. Siguro sa sobrang kalasingan pero naramdaman kong inaalalayan niya ako sa paglalakad.

~

I woke up in an unfamiliar room. Maliit, masikip pero maayos ang pag arrange ng gamit, malinis.

"Gising ka na pala" a familiar sweet voice caught my attention.

"Sorry maliit lang kwarto ko, baka di ka sanay at nangalay ang likod mo sa matigas na higaan ko. Parang anak mayaman ka kasi" I was just staring at her without blinking

Ang hinhin niya, ang sarap pakinggan ng boses niya, parang di makabasag pinggan. Nakita ko ang pag kunot ng noo niya kaya napaiwas ako ng tingin.

"Don't worry po wala naman akong ginawang masama sayo, wala akong ginalaw sa mga gamit m---"

"Yes, I believe" I cut her off dahilan ng pagyuko niya.

"Ah heto nga pala sinigang pampawala ng hang over" sabi niya sabay lahad ng mangkok.

"Thanks"

"Walang anoman"

Napansin ko ang uniform niya kaya di ko maiwasang mag tanong

"Saan ka nag aaral?"

"Ahm mag schoolmate po tayo sa university, I'm in a star section coz I'm a scholar po"

"Cut that po, call me Aixen. From now on I will court you whether you like it or not. That's not a favor, that's an order"

(A/N: Credits sa line ni Supremo hihi)

I saw her shocked and paled.

"Ah kung tungkol po to sa pagpapatuloy namin say---"

"No, it's my choice. I think I like you"

Hindi ko alam kung saan ko nakuha ang lakas ng loob ko para sabihin yun pero kusa na lang naging komportable ang sarili ko.

From that day parang ginanahan na akong pumasok araw-araw knowing our classroom was beside each other. She volunteered herself na mag tutor sakin dahil bagsak ako sa majors ko.

Because of her nakapasa ako at gumraduate ng high school pero hindi parin nawala sa sistema ko ang pakikipag basag ulo. It's been 4 years since I court her at ilang beses niya na akong binasted dahil nga sa katarantadohan ko pero di ako sumuko. Until we've been graduated in college I asked her to be my girlfriend and she said yes. I'm the happiest man ever that day.

Our relationship become strong inside those 8 years even though a lot of challenges we've been encountered.

Napagtapos niya ng pag aaral ang mga kapatid niya and I am now proud to be a successful businessman handling my lolo's company.

She was also the one who advices me to forgive my dad. My other relatives ask for my forgiveness also at sino ba naman ako para hindi magpatawad. Naintindihan ko kung bakit nila nagawa yun nagpapasalamat nga ako dahil yun ang dahilan kung bakit nakilala ko ang babaeng gusto kong makasama habang buhay.

I was walking toward the women who was standing inside the heart shape candles and petals with a human size teddy bear.

Kinunchaba ko ang pamilya niya pati na rin ang pamilya ko para maging successful ang proposal kong to.

I kneeled in front of her opening a small box filled with a diamond ring.

"Miss Hillary Dela Cruz, I am the worst man you've known for the past 8 years and I'm sure it's not you ideal man to find with"

Inayos ko ang ang pagkaluhod ko para makita ko ang reaksyon niya

"Hindi ko inasahang magustuhan at mahalin kita nang ganito. Oo hindi ka mayaman tulad ng babaeng nagaaral sa university noon. Oo hindi ka kasing puti ng mga babaeng nagkakadarapa sakin noon pero gusto kong malaman mo na ikaw lang ang pinakamaganda at mayaman para sa puso ko"

Bumuhos ang luha niya at nakita ko ang kislap sa kanyang mga mata

"Hindi ako naniniwala sa forever noon dahil alam mo naman ang sitwasyon ko diba?"

Tumango siya sabay punas ng luha

"Ikaw ang dahilan ng pagbabago ko, ikaw ang dahilan kung bakit ko naabot ang sitwasyon kong to. Ikaw ang dahilan lahat sa akin Mahal ko. Sino ba namang mag aakalang ang tulad ko ay pwede din palang mahalin ng anghel na tulad mo"

Narinig ko ang pagsingot niya kaya ngumiti ako

" Miss Hillary Dela Cruz, mahal kita, gusto kong ikaw ang makasama ko hanggang sa pagtanda, bumuo ng pamilya at magkaroon ng anak."

Kinuha ko ang kamay niya at hinalikan yun

"Hillary mahal ko, mundo ko at buhay ko Will you be my Mrs. Mendoza?"

Agad siyang tumango at mas bumuhos ang luha nya

"Yes, Mr. Aixen Brixley Mendoza. I will be your Mrs. Hillary Dela Cruz Mendoza"

I stood up and slide the ring in her finger then cupped her soft face

"Thank you my Love, my Everything. You fixed my broken life my soon to be wife"

I kissed her passionately and I heard a loud claps coming from our loveones.

I hugged her tight sabay angat at palibot sa kanya sa sobrang saya.

You fixed my broken life my love so that from now on I promise to take care of you till the rest of my life. I love you now and forever.

E N D