nang masilayan ko ang mundo, ako ay isang mabuting anak sa pagkakaalam ng marami. ako yong babaeng ang hilig magtanim ng halaman, pumasok sa skewela ,magaral ng mabuti para abutin ang pangarap. nang ako ay nakatungtong ng kolehyo . dun kopa maranasan magmahal at magkaroon ng nobyo. but then hindi ko gusto ang ugali ng mama ng lalake. so naghiwalay kami. after that. i was only put in my mind. family first priority. then when i graduated from the course of bshrm. iworked from malayong baryo. dun ko nakilala ang tao, minahal ko ng buong puso. lahat binigay ko sa kanya. nawala sa isip ko ang salitang family is my first priority. after a month a year dun ko pa nalaman na ito pala si boy, may anak na 3, but hindi sila kasal. i shock, cried almost i dont know what to do. then only said. ginawa ko lang naman na maglihim sayo dahil ayoko mawala ka sakin. kasi kong malaman ko raw ang totoo iwanan ko cya.
2years later, nasa abroad na ako. nakipagbalikan cxa sakin, then ako naman na tanga at mahal cxa, nakipagbalikan ako sa kanya. binigay ko nanaman lahat, pato luho at goals nya sa life. naabutan na nya ang gusto nya sa buhay nya. masaya kami na pauwi na ako galing saudi. that the time nanaman may babae umaaligid sa boyfried ko. and my mga picture pa ako nakita inupload ni Girl. nasaktan nanaman ako . .. dun ko naisip na hindi kami meanth to be. na sadyang he using me to reach his goals.
after we broke up, nagkaroon rin ako ng boyfriend but he is not responsible. babaero rin. nagkaroon kami ng anak. na from whomb to geting birth of my angel still alone taking care of her.
sadyang mapaglaro ang tadhana.yong iiwanan kang magisa sa ere. but just keep holding on na habang may buhay may pag asa. .
thanks