Ala- ala ng panahon

Sa dakong roon

Di ko maaninag ang pag asa.

Daig ko pa ang isang alipin

Sa mundong ito'y nabalin

O kay sakit ng aking sinapit

Puro hirap at walang sidhing hinagpis

Kailan matatapos ang araw na kay lupit?

Nang aking maranasan ang mamuhay ng kay tamis.

Paglipas ng araw, buwan at mga taon.

Ako'y hindi sumuko sa laban na hated ng panahon.

Di alintana ang mga pagsubok ng aking sinuon.

Kaya naman ngayon, buhay ay marangya at lubos-lubos biyaya.