Aurora Borealis

“Sometimes it takes strength to say you are weak. I have only one request: My right to stumble and to rise to life without laughing, getting angry, asking questions or counting how many times I have made a mistake and how many times should I recover .. ”-Bob Ong

Put it here ..

It's been a year since I stumbled and in that state I hardly knew if I could stand up and get up again. Yes and there is always our Friend, our family and our Lord above us to be our helper whenever we find ourselves in the trials that come our way but whether we admit or do not know for ourselves what is missing, what is lost and what is what we look for every night we close our eyes.

I started to look for answers to my questions but everything became more and more like the questions I was looking for. Because of the unexpected place and opportunity I fell in love again. I know it was only 3 months ago when we separated from the path of my past and for six years many of you will raise eyebrows and judge me as 'Rebound' all I feel. I used to think that every night people would talk against me but every night when I lay down on my hard bed he was still in my mind and when I would wake up tomorrow I would fight him out of everything I would love for him. But in the morning when I woke up not as brave as that night, I was 'cowardly' to be called in the morning and at night as brave as 'balanar'.

In an ocean I told how I felt to the woman I was talking to. As much as I feared a big 'No' I received from him. I couldn't believe it because it was the first 'BASTED' I had ever had in my life.

I wondered why I was bored because:

A. Because I am not mad (like ideal at perfect 10?)

B. Because he thinks I can't give him what he wants in the future?

C. Because he was afraid that people would compare my love to him to my 6 years old?

D. Because he is still studying?

E. All of the above?

Because I didn't have the courage to ask why I was 'basted'. Every day in the god made gameshow my love life. But I can call myself a real man because now that I'm "23" I have tasted the basics of being a man. Ang 'mabasted' !!! (Are you not alone with me .. How much can congressman and perfect 10 get?

Tinanggap ko ang pagiging basted ko kahit ano pa mang dahilan niya. Maging A,B,C,D at E pa man ito ang basted ay mananatiling basted pa rin. Kaya nagpatuloy ako sa buhay pinilit kong maging magkaibigan pa rin kami kahit masakit ang katotohanan pinilit kong walang magbago at maging ganon pa rin ang pundasyon namin bilang magkaibigan. Pero dahil nasa iisang samahan kami hindi maiiwasan ang tuksuhan at kahit di ko aminin eh kinikilig ako pag niloloko kami( Ang landi mo sir!). Isang gabi nagpunta kami sa bahay nila kasama ko ang kaibigan kong si Marcpogi para ayusin ang kompyuter nila (siya lang pala kasi di ako marunong mag-ayos ng kompyuter.. hehehe!!). Dahil hihintayin ko si Marcpogi pinaupo muna ako ng mama niya sa katapat niyang upuan para doon ako maghintay, nagpapababalat siya ng mga notebook na gagamitin ng mga kapatid niya pagpasok. Doon nanumbalik yung nararamdaman ko para sa kanya. Dahil sa unang pagkakataon nakita ko kung gaano siya kasimple pala.. Nakapangbahay lang siya habang nagpapabalat ng mga libro, sinu ba namang normal ang hindi mapapatulala sa kanya habang nagkwekwento siya ng mga nangyari sa kanyang buhay kung ang mismong tinuturing mong ‘buhay’ mo na ang nasa harapan mo. Tinanong ko ang sarili ko kung nananaginip lang ba ako nang gising? Siya na kaya yung asawa ko na nagpapabalat ng libro ng anak namin? Napapangiti ako ng walang kadahilanan baliw bang maituturing ang magmahal ng isang tao na kaibigan lang ang turing sayo?

Ilang ‘iwas’ na ang aking iniwasan. Ilang ‘pilit’ na rin ang aking pinilit. Ilang awa na akong nagmakaawa. Dahil sa likod ng isipan ko binubulangan ako ng puso ko na hintayin mo lang siya may mga bagay sa mundo na nakukuha sa sipag, tiyaga at paghihintay. Kaya Sinunod ko ang puso ko naghintay ako ng pagkakataon at swerte na mag-iba ang ihip ng hangin. Kinatagalan ako ang nahipan ng hangin hindi na ako makakakilos nalulunod na ako sa pagmamahal ko para sa kanya. Katangahan na yata matatawag ang maghintay ka ng hindi naman niya sinabi na maghintay ka. Tapos sa huli magagalit ka na naghintay ka eh wala naman siya sinabi na maghintay ka. Minsan talaga ‘physical attraction comes first’ kaya unang tingin pa lang sayo ng gusto mo ligawan alam niya na kung may pag-asa ka o wala. Sabihin na nating pwede ‘madevelop’ ang isang bagay. Ang isang Uod pag nagtagal nagiging isang paru-paru kinatagalan di ba? Un eh kung isa kang Uod. Ang hirap maghintay ng sagot kung umiiwas sa sagot yung babae. Buti na lang ako unang tanong ko pa lang isang malaking ‘HINDI’ na agad ang bumulagta sa harapan ko. (Nagpasalamat pa eh noh!! hahaha!!). Masakit talagang tanggapin ang katotohanan.. Minsan magagalit tayo sa hitsura natin bakit naging ganito lang hitsura natin o kaya sana naging mayaman na lang tayo para bilhin ang pagmamahal ng mahal natin (Binili eh noh!! hahaha!!). Sa lahat ng lalaking nabasted na nakakabasa nito magpasalamat pa rin tayo kung nabasted lang tayo dahil sa hitsura, pera o kurso lang na natapos natin dahil kung nabasted ka gawa ng ugali mo at sinayang mo ang isang bihirang ‘chance’ na binigay sayo ng babaeng iyong minamahal DAMMIT!! Dami dami humihingi ng chance sa mundo na pagbigyan, tapos ikaw tapon ka ng tapon! Hintayin mong magtag-ulan dahil lahat ng basurang tinapon mo ay siguradong babalik sa’yo..

Huwag nang ipilit ang isang piyesa pag hindi ito kasya. Sa halip maghanap ng piyesa nararapat sa sukat na dapat nitong kalagyan.

Sa totoong mundo walang “IDEAL”, “REAL” lang.

Ang isang puting Jacket ang naging simbolo na tinatanggap ko ang ‘inoofer’ niya na pagkakaibigan..