Alaala ng isang babae
Minsan ay nakatira ang isang batang babae kasama ang kanyang ama. Nabuhay siya ng isang masaya at isang mapayapang buhay sa kanyang ama. Ang kanyang ama lamang ang kanyang mundo. Itinuro sa kanya ng kanyang ama ang tungkol sa mundo at ang mga mahiwagang nilalang na nabuhay noong unang panahon. Nasiyahan siya sa mga kwentong sinabi ng kanyang ama. Ipinakita ng kanyang ama sa kanyang mga fairies na naninirahan sa malayong lugar. Isang araw nawala bigla ang kanyang ama at ang kanyang paglaho ay hindi nalalaman. Inilihim niya ito mula sa iba. Naging malungkot siya at ang kanyang makalangit na buhay ay naging isang buhay na impiyerno. Lumaki siya sa isang magandang ginang ngunit siya ay isang malungkot at tahimik na tao. Wala rin siyang sinabi sa kahit sino o kahit na ngumiti siya kahit sino. Lumipas ang mga araw at isang araw ay nakakuha siya ng imbitasyon mula sa kanyang dating kamag-aral para sa isang pambahay na partido. Sa una ay tumanggi siya at nag-atubili ngunit sa wakas ay natapos na tanggapin ang paanyaya. Hiniling niya sa kanya na ayusin ang isa pang maliit na partido para sa muling pagsasama sa kanyang bahay. Hindi niya maitatanggi ang kanyang panukala dahil kapag iniiwasan siya ng lahat, siya ang nag-alaga sa kanya bilang isang kaibigan.
Lahat sila ay naglalaro nang buong gabi at kahit na hinilingang sumama sa kanila, bluntly siyang tumanggi ngunit naramdaman pa rin niya ang kalungkutan sa kanyang puso. At pagkatapos silang lahat ay naupo nang magkwento tungkol sa kanilang sariling mga insidente sa buhay at ang mga kagiliw-giliw na bagay na nangyari sa kanilang buhay. Sinimulan ng ginang ang tungkol sa kanyang ama at ang magaspang na pagkabata na kanyang nasawi pagkatapos ng pagkawala ng kanyang ama. Pinagusapan din niya ang tungkol sa mga mahiwagang nilalang na natagpuan niya sa kanyang buhay. Kahit na ang ilan ay hindi naniniwala sa kanyang kwento, nagawa nilang madama kung ano ang maramdaman niya pagkatapos ng biglaang pagkawala ng kanyang ama.
Hindi alam, nagsimula siyang umiyak habang pinag-uusapan niya ang tungkol sa kanyang ama at ang kanyang namumulaklak na magagandang araw kasama ang kanyang ama. Pagkatapos biglang may kumatok sa pinto. Nagtataka ang lahat ng tao kung sino ang mangyayari sa oras na iyon at nang buksan niya ang pinto, ang kanyang ama ay nakatayo mismo sa kanyang harapan. Sa sobrang kaligayahan at galak ng luha ay nagsimulang bumagsak tulad ng perlas at tumakbo siya patungo sa kanyang ama. Niyakap niya ang kanyang ama nang mahigpit na hindi siya makahinga. ang kanyang ama na nakangiting sinabi sa isang maingat na tinig na "bumalik ako sa bahay, bumalik sa aking mapagmahal na anak na babae". Nangako siya sa kanya na hindi na niya ito iiwan pa.
Sa pagtingin sa nakakaaliw na eksenang ito, ang lahat ng kanyang mga dating kamag-aral sa bahay ay nagsimulang maluha at ipagdiwang ang kanyang pagbalik. Ang isa sa kanila na bumisita sa partido ay nagsulat ng isang libro tungkol sa kuwentong isinaysay ng ginang at ang mga bagay na nangyari noong gabing iyon at pinangalanan ang librong "Mga alaala ng Ginang". Ang kaibigan na sumulat ng libro ay nagtapos ng kwento na sila ay namuhay nang sama-sama nang maligaya kailanman tulad ng isang fairy tale. Ipinakita ng may-akda na ang mga engkanto ay hindi lamang tales ngunit posible ito sa ating totoong buhay at ang kailangan lamang ay ang paraang nakikita mo dito. Ang buhay ng babaeng iyon ay muling naging langit. Sinabi din ng may-akda na "Hindi namin pinili ang aming pamilya, ngunit ito ay regalo ng Diyos sa amin" ..
-Wakas-