Nahiligan ko nang kumanta kahit saan ako makarating sa loob Ng aming bahay,ma pa bundok,maligo,matulog lahat.
Akoy NASA edad walong taong gulang ay nahiligan ko Ng umawit,pero Hindi ako mang-aawit parang libangan ko pampatanggal pagod.Sa edad na Yun ay marunong na akong magtrabaho sanloob Ng bahay mag saing maglaba kahit mag alaga Ng aking mga kapatid ay obligasyon ko na din.
Pero kahit gaano ka dami Ang aking trabaho Basta Ang pagkanta ay wag aalisin sa akin,Musika Ang nagbibigay sa akin Ng enerhiya para mawala lahat Ng pagod na nagawa ko sa isang araw.
Musika Ang buhay ko,kahit maraming nagagalit na kapitbahay dahil maingay ako sa umaga at Gabi tuloy pa din ganun Naman sa probinsya namin,pagpatulog Naman Ng Bata kailangan Musika din.
Kahit saan ako magpunta Ang Musika ay numero Uno sa aking bihay,walang saysay Ang buhay ko kapag di ako nakakanta.
Wala Naman siguro masama Kung Ang isang katulad ko ay Musika Ang pangunahing pinagkaka interesan.
