Ang hirap gumawa NG artikulo na puno NG bunganga Ang paligid mo umaga at hapon oras minuto walang katapusan na usaping paulit ulit.
Ang hirap pa nito ikaw pa Ang nagiging mali pa sinita mo pa,Ang lalapit akala no Kung mag usap nasa kabilang bukid ki lalakas NG boses.
Kainis ah!Ang hirap pa nito ibang tao Ang ginagawang tadtaran,kahit saan ka pumunta lumiko,tumingin sa kaliwa at kanan,harapan at likuran at grabe bakit ganito Ang mundo.
Kailangan Ang pasensya at kailangan sobrang lawak katulad NG dagat dahil Kung Hindi lagi Kang may kaaway.ang tanong.
Hanggang kailan ka magpapasensya?
Hanggang kailan ka magpapakumbaba?
Tao lang tayo alam Ko pero dapat alam din nila Ang tinatawag na limitasyon.
Nauubos din Ang pasensya natin syempre Hindi Rin tayo perpekto alam Ko Yun,dapat Ang limitasyon alam din nila.
Buhay nga naman oo!!!