Nakakabit sa kalikasan Ang kanilang mundo,Ang palengke at tindahan ay Ang malawak na karagatan,Ang ikaw at kuryente liwanag Ng araw at Ng buwan,Hindi Ito Ang kanilang yaman kundi Ito Ang malawak na kagubatan,walang kalsada walang gusali pero may munting paraiso sa parteng Ito Ng mundo.
Sa isang liblib na sulok sa San Jose camarines Norte matatagpuan Ang mga kabihug,isang katutubong tribu sa Nicole.Dalawang beses Lang sa isang araw kumakain Ang mga kabihug at almusal Ng Isa ay almusal Ng lahat.walang maiiwan,walang nalalamangan.
Pagkatapos mag almusal diretso sa gubat Ang mga kabihug para maghanap Ng pagkain pang hapunan.Si nanay siony Ang pinaka magandang grupo.No read,no write Ang matanda pero sya Ang pinaka matalino pagdating sa gubat.
Mula noon sa bundok nalang namalagi so nanay siony at Ang kanyang mga ka tribu.Ang malawak na kagubatan Ang itinuturing nilang tahanan at paaralan.
Yung tribu Ng mga kabihug,Yung kultura nila ay naka angkla Doon sa kagubatan,iisipin mo Hindi na Ito possible sa gitna Ng modernong panahon pero dahil nabigyan ng ancestral domain Ang tribu kabihug Malaya sila sa kagubatan nakakapag insayo sila sa kanilang katutubong kultura.
Bilang pagkilala sa kanilang mga karapatan.Noong 2012 ideneklara Ng gobyerno Ang ilang bahagi Ng kabundukan Ng Jose panganiban bilang ancestral domain o katutubong lupain o mga kabihug.
Si Delia Ang bunsong anak ni nanay siony di tulad Ng Ina sinubukang pumasok sa eskwelahan si delia para matutong magsulat at magbilang pero Ng matuto na Ito Hindi na Ito pumasok bumalik na sya sa bundok Ng kanyang nakagisnan Kung saan Malaya silang maging sila.
Mistulang nagiñg paraiso Ang baybay Ng bakawan naghiwalay Ang dalawang grupo Ang mga lalaki lulusong sa tubig para manguha Ng isda,mababaw Lang Ang tubig pero dahil halos walang nangingisda dito kundi Ang mga kabihug,napanatili Ang yaman Ng coral reef,mas marami silang makukuha na isda Kung gagamit sila Ng ibang paraan pero dahil kunukuha lang sila Ng sapat para sa isang araw handang magtyaga Ang mga kabihug para respeto sa karagatan.habang nangingisda Ang mga lalaki Ang mga babae Naman ay nag punta sanloob Ng bakawan.
Araw araw nagpupunta sa gubat Ang mga kabihug dito raw Kasi namalagi Ang mga alimango na pagkain Ng mga ninuno.Kinabukasan maagang gimising Ang mga kabihug para maghanda sa eskwela.
Sila Ang mga unang Bata sa kanilang tribu na pinayagang maka baba sa bayan para makapag aral.Noon takot Ang mga kabihug Maki halubilo sa mga taga patag,takot sila sa ospital sa gobyerno at maging sa eskwelahan pero ngaun nagbago na Ang panahon,batid Ng mga kabihug pagdating Ng panahon Hindi na sila mapag Isa sa gubat kailangan na Rin nila makihalubilo sa mga unat at Ang mga batang Ito Ang may hawak Ng kanilang kinabukasan Ng kanilang tribu.
Sa loob Ng mahabang panahon na sanay Ang mga kabihug sa mababang pagtingin Ng lipunan sa kanila pero ngayon sa pamamagitan Ng edukasyon nais no Lyn Lyn na baguhin Ang imaheng Ito.
Natagpuan Ang mga kabihug sa Nicole Hindi sa gubat o bundok kundi sa loob Ng isang day care center.Batid nila nagbabago Ang panahon kailangan na nilang makipagsapalaran Hindi na sa gubat ng kalikasan kundi sa gubat sa syudad.
Sa dulo Ng klasi ipinaguhit sa kanila Ng guro Ang kanilang mga mithiin sa buhay at Ang mga paboritong bagay sa mundo ngunit Wala no Isa sa kanila Ang gumuhit Ng pera o bagay o anumang yaman.
Ang kanilang iginuhit ay Ang araw,buwan kawayan at iba pa at ipinaliwanag Ang bawat iginuhit nila at ipinaliwanag Ang bawat guhit na ginawa nila at nabigyan Naman Ito Ng magandang paliwanag.
Madalas silang tawaging premotibo at Mang mang Kung iisipin mas matalino pa sila mag isip at magpahalaga sa ating kapaligiran,walang Antas Ng edukasyon Ang tunay na katalinuhan at Hindi nasusukat Ng pera Ang tunay na kayamanan.
Maraming salamat!!!
