Ako lang ba o meron ding iba dito na hindi madasalin ? I just wanna share you my story hope you read this and give me some advice .
I was in my 4th grade when my grandmother (she passed away already) told me that she like to join me in choir , at first i was hesitant coz' like i said hindi ako madasalin . Sinabi ko sa lola ko na ayaw ko but wala din naman akong nagawa , so eto na nung nagsimula na kong magchoir syempre nasa church ka lahat ng tao nagdadasal pero bakit ganun ung pakiramdam ko ? Feeling ko hindi ako belong sa lugar na un . Umabot ng ilang years hanggang maghighschool ako ganun pa rin parang wala lang , pakiramdam ko andun lang ako kase kailangan kong kumanta so i decided to quit . Hanggang ngayon ganun parin ako , kapag nasa simbahan wala sa sinasabi ng pari ung utak ko . I'm 22 yrs old now and 2 yrs ago pa nung last na nakapasok ako ng simbahan . Hindi ako nagdadasal kase pakiramdam ko niloloko ko lang sarili ko ! Pls give me some advice thankyou ❤
May kanya kanya tayong paniniwala at pananampalataya. Nasa sa atin ang karapatang mamili kung ano ang ating paniniwalaan. Ang mahalaga ay kung ano ba ang relasyon natin sa Maykapal. Tanungin mo ang iyong puso kung ano ang kanyang nararamdaman. Hindi rin ako pala simba, subalit nasaa puso ko ang paggiging mabuting tao na may pananalig sa Dakilang lumikha.