အသုံးဝင်တဲ့ ဥပမာ

မောင်မောင်နှင့် အောင်အောင်တို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦး စကားပြောနေကြသည်။

မောင်မောင် – ငါ ဘာလုပ်လုပ် အဆင်မပြေဘူးကွာ။ ငါတကယ် အသုံးမကျတဲ့ ကောင်ပဲ။

အောင်အောင် – မဟုတ်တာကွာ၊ မင်းက တကယ်တော့ အသုံးဝင်ပါသေးတယ်။

မောင်မောင် – ဟေ ဘယ်နေရာမှာ အသုံးဝင်တာလဲကွ။ (မျက်လုံးများ တောက်ပလာကာ ပြုံးရင်း မေးလိုက်သည်)

အောင်အောင် – အသုံးမကျတဲ့လူတွေကို ပြဆိုရင် ဥပမာအနေနဲ့ မင်းကို ပြလိုက်ရုံပဲလေ။

မောင်မောင်နှင့် အောင်အောင်တို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦး စကားပြောနေကြသည်။

မောင်မောင် – ငါ ဘာလုပ်လုပ် အဆင်မပြေဘူးကွာ။ ငါတကယ် အသုံးမကျတဲ့ ကောင်ပဲ။

အောင်အောင် – မဟုတ်တာကွာ၊ မင်းက တကယ်တော့ အသုံးဝင်ပါသေးတယ်။

မောင်မောင် – ဟေ ဘယ်နေရာမှာ အသုံးဝင်တာလဲကွ။ (မျက်လုံးများ တောက်ပလာကာ ပြုံးရင်း မေးလိုက်သည်)

အောင်အောင် – အသုံးမကျတဲ့လူတွေကို ပြဆိုရင် ဥပမာအနေနဲ့ မင်းကို ပြလိုက်ရုံပဲလေ။

မောင်မောင်နှင့် အောင်အောင်တို့ သူငယ်ချင်းနှစ်ဦး စကားပြောနေကြသည်။

မောင်မောင် – ငါ ဘာလုပ်လုပ် အဆင်မပြေဘူးကွာ။ ငါတကယ် အသုံးမကျတဲ့ ကောင်ပဲ။

အောင်အောင် – မဟုတ်တာကွာ၊ မင်းက တကယ်တော့ အသုံးဝင်ပါသေးတယ်။

မောင်မောင် – ဟေ ဘယ်နေရာမှာ အသုံးဝင်တာလဲကွ။ (မျက်လုံးများ တောက်ပလာကာ ပြုံးရင်း မေးလိုက်သည်)

အောင်အောင် – အသုံးမကျတဲ့လူတွေကို ပြဆိုရင် ဥပမာအနေနဲ့ မင်းကို ပြလိုက်ရုံပဲလေ။