Nag kakilala tayo sa facebook lang. Ni nais mo akung ligawa dahil na laman mo ang aking istorya, nung una nag dadalawang isip ako! Kung ang pag ibig mo ay tutuo.
Parang isang malaking biro lang para sayo ang pang liligaw. Kasi lahat nang aking naging kasintahan nuon ay iba ang kanilang nais, nirito kita sa isa kung ka ibigan upang baka sya ay iyung matipuhan .
At tigilan mona ako sa mga biro mung logawan sa akin. Sina bihan nang mga masasakit na salita, upang lumayo lang luob mo sa akin. Ngunit ikaw ay hindi nag pa atinag. Kahit alam mo na ako ay may kasinyahan sa mga panahon iyon.
Ikaw ang naging aking sumbunga, sabawat luha ko ay iyon din ang pag intindi mo. Kahit na lagi kitang bina baliwala at hindi pina pansin ang pag ibig mo na iyong bini bigay sakin.
Ilang buwan ang lumipas na hindi kita kinuntak, ilang miss call na din ang akin na tanggap dahil ikaw ay nag aalala, kung ano na ang nang yari sakin. Dahil pilit kitang ini iwasan ayaw ko madamay ka sa gulo nang buhay ko.
Sabawat pag luha ay yun din ang pag luha mo. Dahil hindi ko na papansin sina saktan na pala kita, saka dahilan na binabaliwala ko pag ibig mo na nais mo ibigay.
Nasasaktan ka man ay nan dyan ka parin nag aantay na mapansin at mahalin. Lagi kitang bina block sa facebook at sina sabihan nang masasakit, para lang layuan mo lang ako.
Ngunit bina liwala mo lang mga sina sabe ko at nan dyan ka parin, nag aantay sakin na ikaw ay mahalin. Piro ako ay manhid sa pag ibig nang iba na hindi man lang ako kayang panin digan.
Mahirap man gawin na iwasan ka sapagkat ako sayo ay may nararamdam na.hindi ko man ito maamin at pilit tinatang gi ang lahat upang ikaw ay aking makalimutan.
Sapag daan nang mga araw ay ikaw ay nag laho na. Napagod kakaintay at pag uunawa sa akin. Diba dapat ma saya na ako kasi ikaw ay lumayo na at yun at tangin hiling ko sayo nuon.
Tawag sa aking cellphone
Gm:"mag papa alam na pala ako sayo"
Lj:"bakit?"
Gm:"na hindi na kita guguluhin upang maging masaya kana. Kasi iyung ang iyung nais."
Lj:"hindi na man sa ganun alam mo na man may nubyo na ako at ayaw ko na kayo ay mag ka gulo."
Gm:"kaya nga hindi ko na kayo guguluhin tulad nang nais mo."
Natahimik ako sa mga sinabe mo at na pa isip. Iyun ba talaga ang nais ko. Naguguluhan na ako.
Gm:"paalam na"
At bigla nang namatay ang aking telepuno. Na paisip ako bakit parang iba ang aking na raramdaman bakit para ako ay nasasaktan.
Hindi pa kame gaano mag kakilata ngunit iba na aking na karamdaman tila ako ay nasasaktan. Na parang mag kumikirot ang puso ko sa at na lulungkot sa bawat salita na sinabe nya sa akin.
Tinawagan ko ulet ang kanyan telepuno ngunit ito ay hindi nyana sinasagut sumasakit talaga ang aking dibdib na tila ako ay iniwan nang aking kasintahan.
Mahal ko na ba talaga sya bakit ngayun pa na may nubyo nako bakit ngayun pa na hindi na pwude. Kahit alam ko na sina saktan lang ako nang aking kasintahan hindi parin tama na iwan ko sya nang ganun ganun lang.
Ano ba ang dapat kung gawin ako ay nalilito na. Ilang araw din ako tahimik at pilit na kina kalimutan ang lahat baka pala ay maging maayus din ito.
Wala akung na ririnig na tung kung sayo. Hindi ko alam piro hinihintay ko parin ang tawag mo lage kitang na alaala nag na mimiss ko bawat pag uusap natin bawat kwentuhan at iyakan.
Kasama ko man ang aking kasintahan ikaw parin ang nasa utak ko. Hindi kita makalimutan ang hirap pala nang ganito para kang tattoo sa isip ko ayaw ma wala.
"pag uusap namin nang akin kasintahan"
