Little Time

"Hoy! Tulala ka?" Sabi ng babaeng umupo gilid ko.

"I just remembered my first love." sagot ko habang nakatingin sa tubig ng ilog.

"Pwede mo bang sabihin paano kayo nag kakilala?" Tanong nito sa akin na nakangiti.

Ngumiti ako pabalik sa kaniya at Saka muling tumingin sa kawalan at unti unting nagbalik sa nakaraan.

"Bagong lipat ako ng school at napunta ako sa section nila, siya ang class president doon. Sa unang pagpasok ko, siya ang unang bumungad sa akin. Hindi ko makakalimutan yung ngiti at masaya niyang boses noong una namin pagkikita. Kung gaano siya kasaya noong malaman niyang may bagong student ang nadagdag sa section nila. Love at the first sight. Lubos kong hinangaan Aang pagiging confident, masayahin at ang kagandahan niya, ang mga matang nakakahawa ang kasiyahan . Kaya di nagtagal, I court her, ginawa ko ang lahat para mapasagot siya.

Lahat ng iyon ay naging worth it dahil bago kami groudate ng High School ay naging kami. Ang saya ng relation namin, sabi nga ng iba ay almost perfect na daw amg relationship Namin. Naging smooth ang lahat sa relationship namin puro kilig, saya at may konting tampuhan na nagkabati rin naman agad.

Nagtagal ang relationship namin hanggang nag college kami, Engineer ako, siya naman ay accountant. Naging busy ako noong college, na pressure ako sa pag aaral ko. Na sa sobrang busy at abala ko sa pag aaral ay napabayaan ko hung relasyon namin. Doon ko naramdaman na parang na out of love na ako sa kaniya, na napagod na ako sa kaniya. Kasi masyado siyang makulit, lagi siyang tumatawag, pumupunta sa bahay, nag aaaya mag date at yung pakikipag away niya sa akin dahil sa hindi na niya ramdam yung love, na important siya. Kaya hinayaan ko siya, naging cold ako sa kaniya. Pinaramdam ko sa kaniya kung gaano na ako kaoahod sa relasyon namin. At Ang gago ko para gawin yun"

"Ano nangyari?"

"She died, one day nalaman na lang namin na nagpakamatay siya. Noong mga panahong napagod at na out of love ako siya namang break down niya sa lahat sa family, friends at sa pag aaral, lumaban siya eh. Kaso ako itong tangang na inaakala ko na ako lang yung napapagod at stress sa aming dalawa dahil sa tuwing nakikita ko siya ay nakangiti siya na parang wala siyang malaking problem na iniinda, na sa likod ng mga nguti niya ang lungkot, sakit, at pagod ng puso. Konting oras lang, konting oras lang naman yung hiningi niya sa akin eh, na sa konting oras na iyon , magiging dahilan niya para lumaban, para kayanin. Pero ako itong gago sinayang ang mga oras na iyon. Sana sinagot ko yung mga tawag at messege niya sa akin, sana nagkaroon ako ng oras sa kaniya, hindi sana ito mangyayari. "

"Sorry sorry noong kailangang kailngan mo ako, sorry kung na out of love ako, ssorry kungg napagod ako."

Pag hingi ko ng tawad sa babaeng kaharap ko ngayon ang aking first love.

"Its ok love, hindi mo kasalanan, paawalan mo na angg sarili mo, wag mong sisihin ang sarili mo. Ipagpatawad mo kung naging mahina ako"

" No, Love, hindi ka mahina you're the bravest person I know,sorry kung kung sarili ko lang ang inisip ko. Please love wag mo akong iiwan."

"Please don't be weak like me love, you can handle life without me. I know you can do it, just free your self, I love you"

Kasabay ng mga salitang iyon ay ang paglaho niya sa harap ko at pagdilim ng paligid.

Panaginip, Isang panaginip na ayoko na magising bakit ba nagising pa ako?

Unti unting tumulo ang aking mga luha, Hanggang sa aking panaginip n lang tlaga makikita siya.

"I love you" bulong ko sa hangin.

Pahikbi at patuloy ng pagpatak ng luha, ang sakit.

I promise my love, I will be strong, I can do it, I will make our dreams come true even if you are not by my side. I hope you forgive me for everything I did, for neglecting you. I deeply regret it. You are my first love and my greatest love.......