Just Cry, My Love

Isang gabi nanaman ang nag daan,

Isang gabi na aking mga mata ay basa nanaman.

Ang aking mga unan,

Basang basa sa mga luhang pumatak sa aking mata.

Ang bigat ng pakiramdam ko

Di ko alam kung kakayanin ko pa ba

Na sa bawat pag hinga ko puso'y lalong sumisikip.

Mga alaala unti-unti bumabalik

Ang mga nangyari sa nakalipas na oras unti unting kong nakikita sa aking isipan.

Pangyayaring ayoko nang balikan pero

Kainis,

Bakit kailngan ko nanaman isipin itong muli?

Parang kanina lang ay wala lang sa akin ng lahat

Parang kanina lang ay ni pagluha man ay Hindi ko nagawa pero bakit ngayon?

Bakit ngayon lang nagprocess sakin ang lahat?

Na ang kaninang matapang na ako ay nawawala na

Wala na kong maramdamn

Di ko na maintindihan ang aking sarili

Gulong gulo na ako

Di ko na maintindihan ang aking nararamdaman

Nasasaktan ba ko?

Naawa sa sarili ko?

Galit?

O lahat yan ay nararamdan ko?

Di ko alam

Hahalo halo na ang aking emosyon

Pero Isa lang ang alam ko

Isa ang ang solusyon sa nararamdan ko ngayon

Ang umiyak

Ang iiyak lahat ng bigat na nararamdaman.

Sa ganoong paraan mailalabas ko ang sakit, hinagpis, at galit na gustong kumawala sa akin puso.

Ayokong ipunin

Ayokong makasakit at mandamay ng tao sa aking nararamdaman

Ayokong mawala sa aking sarili

Talaga nga naman Kay bisa ng pag-iyak para maibsan ang lahat ng nangyari

Iyak na sa pag tapos nito

Isang bagong ako nanaman ang magiging resulta

Iyak na magpapagaan ng loob

Na sa pagtapos nito,

Kakayanin ko na ulit ang humarap sa mundo

Kaya Ikaw! Wag Kang matakot na umiyak, wag mong pigilanang sarili mong umiyak kung di mo na kaya

Mas lalo ka lang hihirap.

Ilabas mo, wag mong ipunin

Hayaan mong maramdam ng sarili mo ang hinagpis ng puso

Umiyak ka lang

Iiyak mo lang ang lahat ng mga di mapaliwanag na nadaradama at sakit na di na makimkim pa

Hindi masamang umiyak,

Hindi ito isang kahinaan

Isang itong kalakasan upang harapanin ang realidad ng buhay.