Ang aking mga anak.

Simula nung nagka anak ako, sa knila na umiikot yung mundo ko. Kahit na wala na akong pera matira para sa sarili ok lang basta matustusan ko lng ang kanilang mga pangangailangan. Pero minsan naiiyak na lang ako dahil kung may mga activity sila sa paaralan at nangangailangan ng mga costume, ukay2 lang ang kaya kong bilihin. Naiiyak na lang akong makita yung iba nilang kaklase na sobrang ganda ng mga costume. Pero kahit ganun, masaya pa rin ako sapagkat nkikita ko naman sa mga anak ko na masaya rin sila kahit papano. Sinasabi ko na lang sa sarili ko na balang araw mabibili ko rin lahat ng gusto nila kapag matapos na din ako sa pag aaral sa kolehiyo at magkaroon ng magandang trabaho. Naway gabayan lamang kami ng Panginoon.