Pauwe na sna ako knina. Pagbaba ko ng zapote bridge, nkita ko tong c nanay. Kausap nya ung guard at prang ewan ko ba, napilitan akong mag stop at magtanung kung need nya ng sasakyan at isasabay ko na sya. So ayun n nga, i asked nanay kung saan ba sya ppunta, sumagot sya na “iho, gusto ko pmunta na talon dos. Alam mo ba un? Hindi ko alam yun, ppunta lng ako dun kase kukuha ako ng ayuda. Sabe sakin dun ko daw makukuha ung SAP ko. Isasakay mo ba ko? Papasakayin mo ba ko sa kotse mo? Pde ba ko jan?” At ayun n nga, umiral ang awa ko. Sabe ko “nanay sakay ka na; waze ko na lng. Hahatid kita dun.” At ayun abot abot pasasalamat nya. Makuda c nanay, mdameng kwento, madameng tanung, edad ko daw, tirahan, may asawa na ba ko, may anak. Wag daw muna ko mag aasawa at bata pa ko. Sa loob loob ko lng naman nanay ndi mo alam pero mukha lng tlg akong bata 😄😄😄. Tapos chikka pa din sya, mga buhay buhay. Nakakatuwa namn syang kausap and plano ko tlg ibaba ko lang sya dun at sya na bahala. Pero dhl nga makuda sya at naaaliw ako na kausap sya, naicip ko na din na hintayin ko na sya. Hindi makakauwe toh for sure kase wla tlgng transpo lalo na at 66 na sya. Pagdating nmin sa loc, “iho hintayin mo ko ha? Bibigyan kita ng pera pangako yan, kukunin ko lng tong ayuda ko, pramis hihintayin mo ko ha?” Iniwan pa nya ung payong nya para sure tlg na walang iwanan 😬😆😆😆. At muli naramdaman ko ang awa kaya determinado ako na hindi ko lng sya aantayin; ibaba ko sya sa mismong tapat nang bahay nya, walang kapalit kung ndi tulong lng tlg dhl kht mahrap ang buhay ngayon; maswerte ako na may BUOJOY ako (kotse ko).
Since mahaba ang pila, umiglip na lng muna ako para habng inaantay c nanay, ehh maka power nap man lng. Siguro mga 30mins din un bgla na may kumakatok sa car ko at nagulat ako sa pagkkagcng ko. Unlock the doors, pumasok na si nanay, “salamat anak inantay mo talaga ako”. Sabe ko naman “nanay knina ka pa ba kumakatok, kamusta? Nkuha mo ba pera mo?” Sagot naman ni nanay “oo anak, may 8k ako. Sabay abot ng 1k sakin. Nagulat ako, “nanay wag po; wala po akong planong singilin kayo, ayuda nyo yan. Tulong sa inyo, tipirin nyo po”. Hindi anak, para sayo talaga yan. Napakabait mo dhl hindi mo ako kilala pero pinasakay mo ko. Hinintay mo ko.
Pilit ako ng pilit na wag magbgay si nanay or sabe ko nga sobra sobra un. Hindi ganun kalaki ang pamasahe. Libre po ito. Lhat po tayo napandemya. Tulong ko po sa inyo ang pagsakay ko. Kaso mapilit si nanay, ayaw nya. Bnigay nya tlg sakin ung 1k. “Anak baba mo lng ako kht saan bnda sa pulang lupa, ok na ko dun. “Hindi pede nanay; ihahatid kita sa mismong bahay mo, nagbayad ka eh. Isesecure ko paguwe mo.” At ayun masayng masaya c nanay, damang dama ko sya. Laking pasasalamat nya at nag offer pa sya na pmunta ko sa bahay nya mkita ko lng daw ba ang bahay nya. “Pobre lang kami iho pero mabait naman ang mga tao sa bahay. Mga apo ko nandun, magpark ka na lng sa court, lukutuan kita ng pansit.”
Tinanggihan ko na yung pansit; dhl kakakain ko lng tlg pagkapick up ko sa knya sa zapote. Gsto ko lng masure na maayos sya makakauwe at ligtas sya lalo na may dala syang pera. Naantig ako. Napakabait ni nanay, kinuha nya pa yung number ko para sa ssnod daw may time ako ehh punta daw ako sa bahay nya.
Hindi mo lng alam nay kung gaanu mo ako natulungan, not only financially but also u remind me of my lola. Namiss ko lola ko. Yung mga payo. Ang galing lang tlg ni LORD, dhl ung intensyon kong tumulong; ako ung natulungan pla. Mas kailangn ko pla tlg ng tulong dhl sa totoo lng stressed na ko sa nangyyre dhl sa pandemya na toh na wla nnmn akong work.
Lord thank you for this day. Thank u dhl pinakilala mo at nag krus ang landas nmin ni nanay RUTH. Ibless nyo po sya lgue. At sna tlg wala na syang cancer. Slamt sa araw na toh lord.
PS: yan ung pic ng 1k na inabot ni nanay sakin...
Thank u po sa mga nagbasa 😊