Ang puso ko ay labis ang pagkagalak
Dahil sa daming ng nadaanang lubak
Madaming beses na ako'y nasadlak
Hinusgahan at di sinuportahan
Pero patuloy akong lumaban
Pinagpatuloy ang pangarap
Na di maintindihan ng karamihan
Malayo daw kasi ito sa aking kursong pinaghirapan
Limang taon ba naman
Aking ginugol sa eskwelahan
Madaming puyat, pagod at talaga naman ako'y nahirapan
Tapos bigla ko lang sya binitawan
Isang iglap unang pangarap akin daw ay kinalimutan.
Ako'y nagpatuloy
Sumugal ng oras at panahon
Baon ang pangarap at inspirasyon
Tiwala sa sarili at determinasyon
Kahit madami silang di sumang-ayon
Buong puso kong tinanggap
Nagpuyat, nag-aral at nagsumikap
Sa karerang buong puso akong tinanggap.
Pero hindi naging madali
Kantyaw, duda, takot, pangamba kalaban ko palagi
Minsan naiiyak na lang ako sa isang tabi
Bigat ng dibdib ay kailangan isantabi
At patuloy akong nagpursige
Di ako susuko, yan ang sambit ko palagi.
Dalawang taon na halos
Nang ang pagsusumikap ay naging puspos
Ang dasal ng isang musmos
Ay unti-unti ng naabot
Sa tulong ng ating mapagmahal na Diyos
Kahit minsan tiwala ay kinakapos
Biyaya Niya pa din ay lubos-lubos.
Kaya ikaw kapatid
Wag kang matakot
Iwasan ang duda kahit minsan ay nakakayamot
Punuin mo ang iyong puso ng pagmamahal at iwasang magdamot
Sigurado ang pangarap ay iyo ding maaabot.
...^•°...
Salamat sa inyong pagbabasa sa tulang kwentong aking ginawa
Hango ito sa kwento ng aking kapatid na bunso
Isa syang inhinyero pero nilisan ito at nagpatuloy sa pagiging Financial Advisor
Di sya bumitaw sa pangarap at ang saya at ginhawa ay kanya ng nilalasap.
...^•°...
Lead image is mine.
#originalcontent
Hindi ko naman nilisan ang tahak ng aking kurso ngunit parang walang pinahuntungan ang aking mga naging trabaho. Ayan nagagaya nenemen eke seye! 😆