Habang tumatagal nawawala na yung sweetness namin sa isat-isa. Yung balewala nalang yung away namin, madalas kase sanay na. Wala ng usap usap, kapag ako ang may kailangan at nakikiusap wala lang.. Minsan pa nga ang labo nya ng kausap kahit kausap ko sya, kase nakatutok sya sa cellphone tila ba akala ko kausap din ako.,,ang saya diba..
Isa sa nakakawalang gana, wala na nga akong work para din pinagmumuka akong walang kwenta sa bahay. Siya lang kase ang kumikita samin siya lang ang nagbabayad lahat lahat, pero pag may pera akong nakukuha sa ineextrahan ko binibigay ko din. Yung feeling na galing pa sya sa work nya at pag uwi ok naman kami pero wala na dun yung nag uusap about sa personal life. lagi nalang about sa work nya. Nag aalala ako kapag nasa byahe sya kaya chinachat ko nalng sya kung kmsta byahe, kumain na ba sya. Naiintindihan ko yun eh kahit hindi nalang ako ang intindihin nya.
Hindi nya din alam ang pakiramdam na kahit nasa bahay ako stress din ako. Kailangan kong umekstra sa dati kong work ngayon para makabayad naman at hind lang ako palamunin dito sa bahay. Kailangan namin makabayad sa kuryente.