Genre:Tragic
Word count:1728
"Uyy cge na,please samahan mona ko luv"pagmamakaawa ni Luke sakin(boy friend ko)
"tsk..cge na nga pero saglit lang huh"sagot ko na may pagkakairita.
Gusto niya kase na pumunta kame ng cine sa birthday nya kaso lang napipilitan lang naman talaga kong samahan siya gusto ko kase na ipaghanda nalang siya sa bahay chaka kung manonood kame ng cine for sure 90's na naman ang papanoorin namin mahilig kasi sya sa mga lumang labas eh, tiyaka may nabanggit siya sakin tungkol dun sa lumang cine na nadaanan niya nung papasok siya sa trabaho old movies daw kase lahat ng mapapanood don.
"I think wala namang mag aaksaya pa ng panahon para manood don" bulong ko sasarili.
Friday August 29 2020, So nag reready na nga kami ni Luke sa pag alis, "luv happy happy birthday i love you"bulong ko sakanya na ikina ngiti niya sabay sabing salamat, nasa sala na ako ngayon kasama si mama kasama ang kapatid ko,
kasalukuyan kaming kumakain ng tahimik.
"ate diba birthday ngayon ng boy friend mo sayang wala na siya, kanino nga pala yang pang apat na plato na nasa tabi mo ate?eh tatlo lang nmn tayo" sabat ng kapatid ko na bumasag sa katahimikan.
"Hoy! tigil-tigilan mo ngayang pag-bibiro mo Abby masama yan lalo na at birthday niya tiyaka anong wala nasa kwarto lang siya noh tsk.." suway ko sa sinabi niya, kay Luke pala sana yan kso busog daw sya sa kinain nyang sandwich kanina" sagot ko.
Nakapag lulumo na nag tinginan sila ng may pagkabigla sabay silang humarap sakin.
"Luke? si kuya Luke? pero paano" garalgal na tanong ni Abby sa akin.
"Si Luke boy friend ko diba matagal ko na siyang pinakilala sainyo!?"pasigaw na tanong ko sabay tayo ko di kuna inubos ang pag kain ko sa inis at pumunta nko sa may tabing lababo para mag hugas ng kamay.
"Pero ang alam namin patay na ang boy friend mo two months ago palang ang nakararaan" sabi ni mama ng may pag aalala "argh! ang kulit niyo naman nakuha niyo pang gumawa ng kwento, tiyaka pala alam ko din naman na dati pa kayo kumukuha ng pera sa bangko pero hinayaan ko lang kyo dahil mama ko kayo, pero hindi ibig sabihin non hinahayaan ko lang kyo na gumawa ng kwento at pagsinungalingan niyo ako, by the way aalis nga pala kmi ni Luke dahil birthday nya wala ng sasabat ok period" sigaw ko sa kanila at mabilis na pumunta sa kwarto.
"Kumuha lang naman ako ng pera sa bangko dahil nakakalimutan na niyang mag bigay sakin" sabi ni mama kay Abby na hinahagod ang likod niya dahil si mama ay mangiyak-ngiyak nalang at napabuntong hininga.
"Mia dalian mo naman maligo para makaalis na tyo" sigaw sakin ni Luke na paniguradong naiinip na nandito kase ako sa cr at habang naliligo hindi maalis sa isip ko yung reaction nila mama sa sinabi ko kanina ang weird "hays"buntong hininga ko at binilisan na ang pag- liligo.
"Ako na ang mag dadrive"sabi ko kay Luke na ibinigay naman ang susi sakin.
2:30pm nandito na kme sa cine muka talagang luma na "bakit ba dito mo pa talaga napiling manood pwede naman dun sa SM nalang eh bakit dito pa?"tanong ko kay Luke na nakangiti at bakas sa muka ang exitement,
"ihh luv naman pag bigyan mona ko tapusin lang natin tong movie dati ko pa to gustong tapusin eh pramis ito na ang last"
At nag patuloy na nga kami sa pag pasok sa lumang cine hindi nako nag abala pang tumanggi dahil paniguradong mangungulit lamang ito.
Namili ito ng movie na panonoorin namin at mabilis lang na nakapili.
"Ano bang maganda sa black and white na movie bukod sa boring ang mga ito, hayys" bulong ko sa sarili.
Nag tataka akong tumingin sa mga tao sa paligid namin marami-rami din sila at halos cople dahil love story ang sinaunang movie na aming pinanonood halos lahat sila ay pang sinauna ang mga suot ako lang ata ang naiiba pati kasi si Luke ay pormal ang damit hinayaan ko nalang birthday niya naman. "Miss bakit dito mo napiling manood? hindi kaba natatakot ikaw lang mag isa dito ang dilim pa naman"
Kinilabutan ako sa sinabi nya tumayo lahat ng balahibo ko ng tumingin ako sa aking paligid ang kaninang mataong mga upuan ay natahimik tama siya ako na nga lang mag isa dito ngunit "na-na-nasan si-si Luke!?" halos utal-utal kong tanong sa lalaki.
"miss sino bang Luke?"tanong nito sakin,
"Yung lalaking kasama kong pumasok dito yung boy friend ko" sagot ko.
"Miss wala ka naman pong kasamang pumasok dito nag tataka nga kami kung bakit dalawa yung binili mong ticket eh nag iisa ka lang naman" kunot nuo nitong tanong.
Namutla nalang ako at napa upo sa sahig kya pla kanina ng bumibili ako ng ticket nag tinginan yung dalawang babae ng sinabi kong dalawa ang bibilhin ko, sabi ko saking isip.
"Miss ok kalang ba?" tanong nito sakin ng makitang namumutla na ako "bakit?paano?ang gulo" bulong ko sabay sabunot saaking buhok.
3:40pm pag katapos ng movie, namalayan ko nalang na dinala nako ng aking mga paa palabas ng cine, nandito nako sa aking kotse nakaupo habang naguguluhan parin hindi ko talaga maintindihan kung anu ba yung mga sinabi nina mama at Abby.
Pinaandar ko na ang kotse ng maka alis nako sa pesteng cine na ito pinangingilabutan parin ako habang paulit ulit paring iniintindi ang lahat ng pang yayari kabilang ang sinasabi ni mama na pagkamatay ni Luke two months ago.
Sa kaiisip ko hindi ko na namalayan ang paparating na track sa aking harapan nabalisa ako ng husto at wala na akong ibang nagawa kundi ita gilid ang manobela na dahilan ng pag bangga ko sa poste at pag kawala ng malay.
Nagising na lang ako na nasa isang silid na ako kung nasan nakahiga ako sa isang kama na sa pag-kaka wari ko ay isang hospital bed, "tama nasa hospital nga ako" bulong ng isip ko palatandaan ang nga aparatos na nasa aking tabi.
Nasa bandang ibaba ng aking paa si mama at saking palagay ay naka tulog na sa kababantay sakin at kakaantay na magising.
"Argh!"malakas na tili na nag mula saakin na ikinagising ni mama,
"anong masakit sayo anak"sambit nito ng may pag aalala
"ahh!ang ulo ko ang ulo ko ang sakit nito" sagot ko, "pakiwari ko ay parang may mga bagay na gustong maalala ng isip ko mga bagay na nakalimutan ko na."
Dali-daling tumawag ng nurse si mama mabilis naman na binigyan ako ng gamot ng nurse at napawi nito ang sakit na kini-kanina lang ay akin pang nararamdaman.
Pero hindi parin mawala sa isip ko ang mga bagay na kanina ginugulo ang isip ko kya nag lakas nako ng loob pra tanongin si mama.
"Ma may gusto po akong malaman" tanong ko kay mama na hawak ang kamay ko
"anu yun anak?" mabilis na tugon nito
"Ma gusto ko pong malaman lahat ng nangyari two months ago" tanong ko at bumangon sa hospital bed na kanina ay hinihigaan ko pa.
"Mia ganito kasi yung nangyari bago ka pa mag ka amnesia two months ago"
-FLASH BACK-
June 29 2020, nasa cine kyo ng bf mo si Luke tama?,
napag usapan niyong manood duon sa cineng yon dahil pareho kayo na mahiglig sa mga old movies at sakto may event doon ng araw na iyon naka damit ang lahat na pang sina una at pati na rin kayo ni Luke.
Napakalungkot lang sabihin ngunit ng araw ding iyon ay may nag tangkang patayin ka dahil inutusan iyon ng nag mamay-ari ng kalaban mong kumpanya para mapa sakanya ang lahat ng pero mo at ang kumpanya, kaya nag bayad siya ng tao para sunugin ang buong cine dahil alam niya na don kayo pupunta dahil pina mamanmanan ka niya sa mga tao niya.
Nag tagumpay silang sunugin ang cine sinimulan nila ang sunog sa may cr para hindi masiyadong mapansin sa kasamaang palad ksalukuyang nag cr si Luke ang bf mo sa kaparehong banyo at sa tabi ng banyo kung saan binabalak na simulan ang sunog.
Napuksa naman kaagad ang sunog ngunit lahat ng banyo ay nasunog kabilang ang lahat ng nag cr sa mga oras na iyon kasama ang boy friend mo,
samantalang ikaw ay na ligtas pero sa hindi inaasahang pangyayari ay nauntog ang ulo mo sa kung saan, nung nag simulang palabasin ang mga tao dahil nga sa sunog.
Nung dinala ka namin sa hospital ay hindi mo matanggap ang nangyari sa boy friend mo kaya ka nagka phobia at simula non ay hindi kana intresado sa mga lumang labas pero hindi nag tagal ay nakalabas kana ng hospital.
Pero pagkatapos mahuli ang mga suspect sa sunog ay merong masama na namang nangyari sayo.
Ang sabi ng mga witness ay bigla mo nalang tinawag ang pangalang Luke at bigla ka nalang ding tumawid sa daan kaya nabunggo ka at nag karoon ng amnesia sa sunog na naganap sa cine" kwento sakin ni mama.
Ngayon naiintindihan ko na lahat kaya pala sinabi niya na tapusin lang namin ang movie dahil dati ay hindi namin ito nagawang tapusin ng dahil sa sunog, kaya pala sinabi niya na ito na ang last dahil wala na pala talaga siya, kaya pala lahat sila ay sinauna ang suot dahil may event na pang sinauna ang costume at dahil nawalan nako ng enteres sa mga sina unang bagay at movie dahil sa phobia ko ay ako lang ang hindi nag suot ng pang sinaunang costume, at dahil hindi pako naka move on sakanya ay naimagine ko lang pala lahat yon as in lahat pati na ang pag balik namin sa cine" umiiyak na sambit ko dahil sa tingin ko ay bumalik na ang ala-ala ko.
"Nakapag tataka nga kung bakit sunog sa cine lang ang nakalimutan ng amnesia mo" sabat ng nurse na nakinig din sa kwento ni mama.
Pagkalabas na pagkalabas ko sa hospital ay tinungo ko ang lugar kung saan naka libing si Luke at nag alay ng bulaklak, mahal na mahal kita Luke hindi man kita mkasama ngayon dahil nauna kana sa langit hinding-hindi parin kita makakalimutan paalam...